Weblogs laten zich in een tweedimensionale ruimte positioneren. De eerste dimensie betreft hun breedte. Sommige bloggers stellen zichzelf weinig beperkingen bij de keuze van hun onderwerpen, anderen concentreren zich op een bepaald thema. Zij worden themabloggers genoemd. Ik concentreer me op het thema Onderwijs en behoor dus tot de edubloggers. Sommige edubloggers beperken zich vervolgens tot een bepaald subthema. Ik concentreer me op het subthema Onderwijsethiek: professioneel handelen waarbij de belangen van leerlingen en studenten centraal worden gesteld. Het thema van een edublog kan dus breder of smaller zijn.
De tweede dimensie waarop (edu-)blogs kunnen verschillen, betreft de mate waarin de blogger ernaar streeft de aangesneden onderwerpen evenwichtig te behandelen. Op de ene pool zitten de bloggers die hun onderwerp zonder vooringenomenheid trachten te benaderen. Ze zoeken de nuance. Op de andere pool zitten edubloggers die altijd op hetzelfde aambeeld hameren. Dat zijn de single issue weblogs. Ik bedoel bloggers die in allerlei toonaarden steeds hetzelfde standpunt verdedigen. De polen van deze dimensie zijn duidelijk, maar hoe breng je het grijze tussengebied in kaart?
Lees verder … (PDF)
Wilfred Rubens (Technology enhanced learning 27/10/2008) heeft zijn edublog trachten te typeren in de driedimensionele ruimte die ik had voorgesteld. Hij voegt er nog een vierde dimensie aan toe: in hoeverre streeft de blogger ernaar te reflecteren over de aangesneden onderwerpen en zodoende verdiepend bezig te zijn? Dat lijkt me een goede aanvulling.
Wat zou de tegenpool in deze dimensie zijn? Het gaat niet om oppervlakkigheid. Wat mij betreft gaat het meer om de tegenstelling tussen nieuws (ene pool) en commentaar (andere pool); of ook tussen nieuws en/of commentaar van anderen (ene pool) en eigen kanttekeningen daarbij (andere pool); of tussen eigen ervaringen (ene pool) en gereflecteerde ervaringen onder vermelding van eigen leerprocessen en – uitkomsten (andere pool).
Wat mijn derde dimensie betreft, onafhankelijkheid, geeft Wilfred zijn eigen weblog eveneens een score. Hij nodigt bezoekers uit te melden als zij van mening zijn dat hij deze score niet verdient. Dat is inderdaad een mogelijke benadering. Een andere benadering is dat je de bezoekers bij voorbaat over je eigen risicoprofiel informeert, hetzij in een concrete posting dan wel in ‘About me’. Een extreem, geheel fictief voorbeeld: ‘als integere blogger meen ik dat jullie er recht op hebben te weten dat ik in de Raad van Commissarissen van Whitebord N.V. zit en een substantieel aandelenpakket in deze onderneming bezit.’