Dit jaar verschenen er 22 blogberichten op Onderwijsethiek.nl. Een schrale oogst dus, maar mijn echtgenote en ik hadden dit jaar nou eenmaal een paar grote projecten om handen. De inhoudsopgave van het weblog tref je HIER aan.
Waar ik bijvoorbeeld nog niet over geschreven heb, is de rapportage van de Onderwijsraad die “De leerling centraal?” als titel had (4/7/2017). Het was een verkenning, gedaan in opdracht van OCW, over de vraag in hoeverre scholen, en de onderwijsgevenden daarbinnen, de leerling centraal moeten stellen. De verkenning omvatte drie voorstudies en een eindrapport.
Voor de beroepsethiek van onderwijsprofessionals is dat een belangrijk onderwerp. In hoeverre kunnen zij de beroepsethiek van professionele hulpverleners zoals artsen, psychologen en maatschappelijk werkers tot richtsnoer nemen? Voor professionele hulpverleners geldt als norm dat ze de belangen van hun patiënt of cliënt centraal moeten stellen. Maar voor onderwijsprofessionals gelden ook concurrerende normen, vergelijkbaar met die van een keuringsarts of bedrijfsarts: ze moeten bijvoorbeeld een objectief oordeel vellen over de prestaties van de leerling of student en vaak zijn er daaraan harde consequenties verbonden (ik geef je een onvoldoende tentamencijfer en dat betekent dat je het tentamen over een half jaar moet herkansen en als je het dan nóg niet haalt, zul je de opleiding moeten verlaten).
Mijn goede voornemen voor 2018 is dat ik de verkenning van de Onderwijsraad ga bestuderen en dat ik mijn bevindingen in de vorm van een blogbericht ga rapporteren.