Sinds oktober vorig jaar verzorgt Jane Robbins het ethische weblog Sounding Board. Het gaat over ethisch en maatschappelijk verantwoord handelen van (Amerikaanse) hogeronderwijsinstellingen en over ethisch handelen van hun medewerkers. Om een indruk te krijgen van haar invalshoek, kan men kijken naar de artikelenreeks die zij gisteren gestart is over het toelatingsbeleid van faculteiten en instellingen.
In haar eerste artikel neemt ze de Graduate Law Schools en de PhD-opleiding in de Humanities onder de loep. Ik krijg als Hollander niet zo makkelijk vat op haar verhaal, maar waar ze het over heeft is dat faculteiten in hun ondernemingsplan (plus toelatingsbeleid) te weinig rekening houden met de belangen van studenten. Als ik het goed begrijp, worden er (gezien de arbeidsmarktperspectieven) teveel studenten geworven en toegelaten en worden teveel studenten (mede gezien het wetenschappelijke, weinig toepassingsgerichte karakter van de studie) eigenlijk voor de werkloosheid opgeleid.
De Law Schools zijn sinds de jaren 1960 sterk geacademiseerd, vergelijkbaar met de Flexnorization die het medische onderwijs sinds 1910 had doorgemaakt: de nadruk kwam steeds meer op de wetenschappelijke bestudering van het Recht te liggen. Tegelijkertijd wordt de praktische beroepsuitoefening buiten de deur gehouden, waardoor de gediplomeerden, na zeven jaar hoger onderwijs, met twee linkerhanden de maatschappij in komen. De laatste tijd verliezen de Law Schools daardoor veel klandizie, terwijl de praktijkgerichte, hbo-achtige concurrenten het hoofd juist goed boven water houden. De Humanities (de geesteswetenschappelijke faculteiten) staan eveneens onder druk: er worden meer promovendi geworven dan de arbeidsmarkt kan opnemen. Maar dat beleid valt moeilijk om te buigen, want de faculteiten hebben de PhD-studenten nodig als goedkope arbeidskrachten voor het verzorgen van het undergraduate onderwijs.
Eén reactie op “Sounding Board over toelatingsbeleid”
schreef:
Blij word je niet van de analyses van Jane Robbins over het wervings- en toelatingsbeleid in het Amerikaanse hoger onderwijs. In haar tweede artikel (26/2/2013) gaat het over de undergraduate four-year colleges. Ze verkopen toegangskaartjes voor de beterbetaalde beroepen, maar in de huidige praktijk zijn het veeleer loterijbriefjes, want het aanbod van college graduates is zo groot dat je met je collegediploma blij mag zijn wanneer je een laagbetaald baantje als kantoor- of verkoopemployé bemachtigt. Wat arbeidsmarktperspectief betreft verkopen de brede four-year colleges dus eigenlijk gebakken lucht. Moeten we niet erkennen dat een highschooldiploma, aangevuld met een korte mbo-opleding, eigenlijk genoeg is voor het vervullen van de maatschappelijke functies waarin de gemiddelde college graduate tegenwoordig terecht komt? De politici willen daar niets van horen, want jongeren die voor een korte mbo-opleiding kiezen, zijn tot de werkloosheid veroordeeld: op de arbeidsmarkt worden zij verdrongen door de college graduates.
Toelichting bij Robbins’ artikel: STEM = de bètavakken (Science-Technology-Engineering-Mathematics).
UPDATE:It takes a B.A. [bachelordiploma] to find a job as a file clerk, kopt de NY Times (19/2/2013), met 1091 lezersreacties. Maar je stroomt wel makkelijker door naar hogere functies.