Vele Nederlanders in den vreemde hebben een dubbel paspoort, vieren Sinterklaas, spreken Nederlands met hun kinderen of sturen ze zelfs naar Nederlandse les. Velen draaien bij wijlen Nederlandstalige muziek, hebben Nederlandstalige vrienden, gaan op familiebezoek naar Nederland, houden vast aan het geloof hunner vaderen of gaan zelfs naar een Nederduits-hervormde kerk. Zijn deze allochtonen dus onvoldoende geïntegreerd in hun nieuwe vaderland? Nee, in de meeste immigratielanden wordt slechts verlangd dat ze redelijk ingeburgerd zijn, de wet respecteren, de taal van het land hebben leren spreken en zich niet van de autochtone ‘community’ afsluiten. Aan niet-Westerse allochtonen in Nederland daarentegen, worden extravagante eisen gesteld.
Dat is het onderwerp van het proefschrift van Jurriaan Omlo. Hij heeft diepte-interviews gehouden met dertig succesvolle Nederlanders van Marokkaanse afkomst in de leeftijdsgroep van 19 tot 30 jaar. Ze worden met een scheef oog aan­gekeken, in het vermoeden dat het latente criminelen, radicale fundamentalisten of achterlijke vreemdelingen zijn. Wat de interviewees bovenal stoort is het geborneerde discours van de Nederlandse opinion leaders, bestuurders en politici, die erop blijven hameren dat allochtonen slechts getolereerd kunnen worden als ze zich voor de volle 100% aan de autochtone ‘cultuur’ assimileren. Begripvol stemt onze populistische elite ermee in dat scholen de instroom van allochtone leerlingen afremmen, de hoofddoek verbieden en hun biculturele identiteit verketteren. Kritiekloos omarmt zij het beleid om buitenlandse huwelijkspartners te weren en islamitische scholen het (voort-)bestaan onmogelijk te maken. En op openbare radio- en TV-kanalen, concertpodia en concertagenda’s heeft zij het marokkaanse en turkse geluid nagenoeg weten uit te bannen.
Daarom heb ik onlangs het lidmaatschap van mijn politieke partij opgezegd. Ik doe pas weer mee als zich een partij aandient die zich enigszins committeert aan de multiculturele normen en waarden die mij heilig zijn. Of bijvoorbeeld aan de normen en waarden van het Kinderrechtenverdrag dat de Staat der Nederlanden ooit onder­tekend heeft, want een humane samenleving is geworteld in een humaan school­klimaat.
Bron: Republiek Allochtonië 18/11/2011, 24/11/2011