Docent John Warner geeft cursussen in Engelse Schrijfvaardigheid. Hij hoort vaak van zijn studenten dat ze balen van allerlei dingen in hun studie (Inside HigherEd 13/1/2016). Hij tracht dan telkens dóór te vragen naar de bron van hun ‘boredom’: wat verveelt je precies in de opleiding en waarom eigenlijk? Want achter ‘boredom’ kan een hele waaier van problemen schuilgaan. Hij waarschuwt dat men de oplossing in elk geval niet moet zoeken in het opleuken van de schooldag of de verhoging van het amusementsgehalte van de taken en lessen. Docenten moeten veeleer nagaan hoe ze de betrokkenheid van studenten op de studietaken kunnen vergroten.
Maar zou de diagnose van John Warner, een Amerikaanse docent, ook voor de Nederlandse situatie opgaan? Als Nederlandse leerlingen en studenten in het voortgezet en hoger onderwijs klagen dat ze balen van hun school of studie (hetzij tijdelijk dan wel chronisch), wat bedoelen ze dan? In bijgaande tabel tracht ik mogelijke klachten te inventariseren.
Lees verder … (PDF)
Balen op school
/
Wil je reageren op dit blogbericht? Schrijf dan een reactie op je eigen site en stuur een trackback naar https://onderwijsethiek.nl/onderwijs/balen-op-school/trackback/ of stuur je reactie per e-mail en vermeld daarbij de permalink van ons bericht (HTML-codes zijn toegestaan).
Eén reactie op “Balen op school”
schreef:
Ik heb nog een elfde klacht gevonden: Is that all there is? (Peggy Lee 1969) oftewel Wenn das alles ist … (Hildegard Knef 1973) oftewel existentiële teleurstelling. Je bent begonnen aan je nieuwe levensfase (middelbare school, c.q. hoger onderwijs) en je had gehoopt dat nu het echte leven zou beginnen, maar er valt niets bijzonders te beleven, er is niets aan, het is een saaie tredmolen, en de volwassenen nemen je niet serieus (Scholierenforum 21/1/2016). In klacht nr.1 had ik al een voorbode ervan opgenomen: ik leef niet maar ik word geleefd.
En Peggy Lee biedt slechts een schamele remedie: so let’s keep on dancing, bring out the booze and have a ball, because that’s all there is.