Beste Tanja Jadnanansing,

/

Deze week ontving je mijn antwoord op de kamervragen die je samen met Jasper van Dijk hebt ingediend over de werving van Saoedische studenten voor Nederlandse (o.a. medische) opleidingen. Maar bij nader inzien moet ik helaas bekennen dat ik je niet helemaal juist geïnformeerd heb: het is geen contractonderwijs. De universiteiten hadden van meet af aan de intentie de Saoedische aspirant-studenten in de reguliere opleidingen in te schrijven en hun een hoog collegegeld in rekening te brengen, zoals dat geldt voor studenten van buiten de EU. Verwacht werd dat het aanbieden van Nederlandse studieplaatsen een lucratief exportproduct zou kunnen worden. Met name bij Geneeskunde traden echter problemen op omdat de Saoediërs verwachtten dat ze een Engelstalige opleiding zouden kunnen volgen.
Inmiddels zijn de medische faculteiten van Maastricht en Groningen aan deze wens tegemoet gekomen: ze verzorgen nu een Engelstalige bacheloropleiding naast de Nederlandstalige. Beide geven toegang tot de Nederlandstalige masteroplei­ding Geneeskunde. Van de buitenlandse bachelorstudenten wordt dus verlangd dat ze naast hun medische studie een cursus NT2-Nederlands voltooien voordat ze aan hun masteropleiding beginnen. Van contractonderwijs kan uitsluitend worden gesproken ter zake van de genoemde NT2-cursus en van het schakeljaar dat Saoedische studenten in Maastricht volgen om hun Engelse taalbeheersing en hun kennis van de exacte vakken op VWO-niveau te brengen. De beide Engelstalige bacheloropleidingen staan niet alleen open voor studenten van buiten de EU, maar ook voor Nederlandse en andere EU-studenten. De aspirant-studenten (in elk geval die in Groningen) zijn vrijgesteld van loting, maar ze moeten zich in het kader van de numerus fixus wel aan de reguliere decentrale toelatingsselectie onderwerpen.
Is het collegegeld voor deze Engelstalige medische bacheloropleidingen kostendek­kend? De Nederlandse en EU-studenten betalen vooralsnog het reguliere collegegeld van 1700 euro. Studenten van buiten de EU betalen in Groningen een kostendekkend tarief van 32.000 euro, maar in Maastricht slechts 8.500 euro. Maar ik verwacht dat de tarieven van deze bacheloropleidingen in de toekomst verhoogd kunnen worden op grond van het feit dat ze niet alleen Engelstalig zijn maar ook een inhoudelijke meerwaarde beogen te hebben voor een medische carrière buiten Nederland. Het hoge Groningse tarief geldt overigens uitsluitend voor de genoemde Engelstalige opleiding; voor de overige bacheloroplei­dingen, waaronder Tandheelkunde, betalen studenten van buiten de EU slechts 6900 euro per jaar!
Tanja, nogmaals excuus voor het feit dat in mijn kamerbrief wat storende foutjes geslopen zijn. Volgende keer beter. Groetjes, Halbe.
Lees verder … (PDF)

Alle reactiemogelijkheden zijn voor dit bericht momenteel gesloten.

10 reacties op “Beste Tanja Jadnanansing,”

  1. Het Dagblad van het Noorden (4/5/2011) bericht dat de RU Groningen contractonderwijs gaat verzorgen aan de artsen en docenten van de faculteit Geneeskunde van de Koning Feisal Universiteit. Tegen betaling van 3,2 miljoen euro mogen zij hun opleiding volgens het Groningse stramien inrichten.

  2. De (Groninger) Universiteitskrant (19/5/2011) bericht over de tegenslagen van de Saoedische studenten die in 2010 instroomden.

  3. Op de Amerikaanse site Bloomberg.com (22/5/2011) wordt bericht hoe Chinese aspirant-studenten geëxploiteerd worden door universiteiten en hun lokale wervingsagenten. Hoe zit dat in Nederland? De Nederlandse HO-instellingen moeten zich houden aan de Gedragscode Internationale Student. Op de naleving wordt toegezien door een commissie die onder de paraplu van de IBGroep/DUO functioneert. Zoals op de openbare website van de commissie ge­rapporteerd is (zie de link hierboven), heeft zij in 2008 onderzocht of de Saoedische aspirant-studenten conform de gedragscode geworven en opgevangen zijn. Dat was niet het geval.

    Ik heb mijn blogbericht naar onze volksvertegenwoordigers Tanja Jadnanansing (c.c. Jasper van Dijk) gestuurd, maar heb tot nu toe niets van hen vernomen. Nemen zij de controlerende taak van het Parlement echt serieus of beschouwen zij zichzelf slechts als een bla-bla doorgeefluik van klachten?

  4. In zijn antwoord op de kamervragen noemt de staatssecretaris het verkopen van studieplaatsen aan studenten van buiten de EU ‘een gangbare vorm van kennisexport’. Het moge duidelijk zijn dat van kennisexport pas sprake is als de buitenlandse studenten niet alleen een torenhoog collegegeld (plus eventuele bemiddelingskosten) betalen maar ook waardevolle kennis opdoen. In principe wordt in de Gedragscode Internationale Student zelfs als eis gesteld dat de aangeboden opleiding geaccrediteerd is, dat de aangeboden studie tot een in Nederland erkende graad leidt en dat de betrokken studenten een redelijke kans van slagen hebben. In de Verenigde Staten wordt momenteel heftig gediscussieerd over de ethische aspecten van de werving van buitenlandse studenten en met name ook over de vraag of het aanvaardbaar is dat lokale wervingsagenten op provisiebasis worden ingeschakeld (Inside HigherEd 30/5/2011).

  5. Ferdinand Mertens (Transfer 13/4/2011) hekelt de actieve werving van Duitse studenten door HO-instellingen die in de grensstreken gevestigd zijn. Het gaat om studieplaatsen die grotendeels door de Nederlandse belastingbetaler gefinancierd worden en waarvoor Duitse studenten het normale Nederlandse collegegeld verschuldigd zijn. Soms hanteert men zelfs Duits als (tweede) instructie- en voertaal, wat voor de instellingen kostenverhogend werkt en wat op gespannen voet staat met de wet. OCW heeft er echter geen moeite mee, zo laat de staatssecretaris in antwoord op kamervragen weten (24/6/2011). Gewoon een vorm van kennisexport op kosten van het ministerie.
    UPDATE I: Volgens Jo Grouls (Fontysvestiging Venlo) gaat het niet alleen om kennisexport, maar ook om goodwill: bevordering van de export van alle Nederlandse goederen en diensten (DUB 28/6/2011).
    UPDATE II: Volgens een OCW-brief d.d. 14/6/2006 (hoofdstuk V) past het werven van buitenlandse studenten ook in een beleid gericht op de import van buitenlandse kennniswerkers, met het doel het percentage hogeropgeleiden in de Nederlandse beroepsbevolking te verhogen. Minister Plasterk (15/10/2009) rapporteerde daarover onder de titel Internationale positionering van de Nederlandse onderwijs- en kennisinstellingen.
    UPDATE III: Science Guide (19/7/2011) bericht dat 27% van de buitenlandse studenten in Nederland blijft hangen, dus als buitenlandse kenniswerker.
    UPDATE IV: Martine Zuidweg (Vox 12:3, 20/10/2011, p.24 e.v.) doet uitgebreid verslag over de Duitse studenten in Nijmegen. Naar mijn indruk komen ze met een hoog beginniveau binnen, maar hebben ze in het Duitse VWO vergeleken met hun klasgenoten relatief lage cijfers behaald.

  6. De staatssecretaris beantwoordde op 26/9/2011 nieuwe kamervragen over de toestroom van buitenlandse studenten.
    De NRC (22/9/2011) berichtte dat de instroom van buitenlandse studenten bij lotingsstudies sinds 2005 verdubbeld is van 9 naar 18% van de beschikbare plaatsen. Ook bij lokale numerusfixusstudies (zoals fysiotherapie en psychologie) trad enige groei op (van 9 naar 11% van de beschikbare plaatsen).

  7. De Tweedekamerfractie van de PvdA maakt zich zorgen: slagen Nederlandse universiteiten en hogescholen er voldoende in hooggetalenteerde Chinese studenten aan te trekken? De staatssecretaris antwoordt in een brief d.d. 18/11/2011.

  8. De staatsscretaris heeft een kamerbrief over internationale studentenmobiliteit gestuurd (23/12/2011).

  9. […] studenten binnen die instellingen? Worden ze er beter of slechter van? Zie ook: Onderwijsethiek.nl (23/4/2011; 29/9/2011; 25/6/2012; […]

  10. Hoe gaat het inmiddels met die studenten uit het Nabije of Midden-Oosten die in Maastricht of Groningen geneeskunde studeren? Observant (11/10/2013) geeft een update.