Wat verstaat men onder studiefraude? De student levert een studieprestatie, maar gebruikt daarbij verboden middelen teneinde een gunstiger beoordelingsresultaat te verkrijgen. Het kan trouwens ook om de overtreding van een voorwaardelijk verbod gaan: de student mag het middel gebruiken mits dat behoorlijk gedeclareerd wordt bij de beoordelaar (bijvoorbeeld door bronvermelding in een werkstuk). Gangbare vormen van studiefraude zijn: spieken op het tentamen, ontoelaatbaar verkregen voorkennis van tentamenvragen, plagiaat in werkstukken, ontoelaatbare hulp bij het maken van werkstukken, recycling van eerder beoordeeld werk, bedrieglijke verzaking van practicum-, stage- of onderzoeksverplichtingen, meeliften in groepswerk.
Onlangs publiceerde Inside Higher Ed (16/3/2012) een kort artikel over studiefraude, naar aanleiding van een enquêteonderzoek onder studenten van de University of Arizona. Voor mij is dat een goede aanleiding nog eens met een frisse blik te kijken naar de maatregelen van fraudepreventie die ik in een eerder blogbericht onderscheiden heb. Wat zijn de pijlers van een programma ter bestrijding van studiefraude?
Lees verder … (PDF)
Bestrijding van studiefraude
/
Alle reactiemogelijkheden zijn voor dit bericht momenteel gesloten.
Eén reactie op “Bestrijding van studiefraude”
schreef:
In landen of gebieden waar grote inkomensverschillen bestaan, wordt verhoudingsgewijs meer studiefraude met scripties gepleegd, heeft Lukas Neville vastgesteld (Chronicle of H.E. 4/4/2012). Hij verklaart dat met de hypothese dat studenten elkaar (in de universiteiten en hogescholen aldaar) minder vertrouwen en zich dus minder geremd voelen om te frauderen. Je zou daarbij kunnen denken aan anomie (Durkheim) of relatieve deprivatie (Merton). Als indicator voor studiefraude koos Neville het aantal studenten dat digitale informatie inwint over de mogelijkheden om scripties kant-en-klaar te kopen. Maar op basis van de bevindingen van Balsadare & White kunnen we een plausibeler hypothese opvoeren. Zij hebben gevonden dat corpsleden, wat studiefraude betreft, weinig scrupules hebben. Zou het kunnen dat zij gemiddeld veel tijdgebrek en weinig geldgebrek hebben? Je moet goed in de slappe was zitten om een scriptie te kunnen kopen. Misschien geldt hetzelfde voor internationale studenten, althans voor degenen met rijke ouders. Sorry, ik zit wel kolossaal te speculeren.