onderwijsethiek.nl

Waarom besluit een zestienjarige middelbarescholier zwanger te worden en haar kind zonder vader op te voeden? Dat is de vraagstelling van de speelfilm 17 Filles die onlangs in première is gegaan. De Franse regisseurs, de gezusters Coulin, hebben zich laten inspireren door ware gebeurtenissen op Gloucester High School (Massachusetts USA) waar in 2008 een geboorten­explosie plaatsvond. Meisjes zouden elkaar hebben opgejut in een soort zwangerschapspact. En dat is dan ook zo’n beetje het bourgeois antwoord van de filmmakers: deze tienerzwanger­schappen komen voort uit groepsdruk, onverantwoordelijk vluchtgedrag en onvolwassen tienerdromen die volstrekt voorbijgaan aan de eisen van het moederschap en aan de ellende die tienermoeders zichzelf en hun kinderen aandoen.
De regisseurs doen geen enkele moeite de mogelijke drijfveren van tienermoeders in hun verscheidenheid te onderzoeken. De film­kijker krijgt één stereotiep frame opgedrongen: irrationeel, onvolwassen vluchtgedrag. Waarom laten de filmmakers geen ruimte voor de hypothese dat er in de Westerse beschaafde wereld een zestienjarige vrouw kan bestaan die na rijp beraad besluit dat zij niet langer wil worden kleingehouden, maar dat zij toe is aan volwassen, verantwoordelijk moederschap, zelfs als er geen jongen voorhanden is met wie ze de ouderlijke zorg zou willen delen? Je moet zo’n existentiële keuze niet idealiseren, maar door de regisseurs wordt die keuzemogelijkheid klakkeloos geloochend en verketterd. De meiden worden door hen over één kam geschoren. Waarom is het niet bij hen opgekomen ten minste één van de zeventien als een bewust-kiezende, verantwoordelijke jongvolwassene te portretteren?