Een school valt te vergelijken met een productiebedrijf. Je stopt er leerling-uren in (input) en er komt leerwinst uit (output). Wanneer de school leerling-uren verspilt, wordt de kans op leerwinst aangetast. Daarom moet zij kritisch omgaan met ophok-uren, nablijf-uren en schorsingen: hoe zorg je dat die niet ten koste van de wekelijkse leerwinst gaan? Ik heb ooit zitten fantaseren dat je tijd­verslindende straffen (strafregels schrijven, nablijven, schorsingen) beter door geldboetes zou kunnen vervangen, maar dat is natuurlijk het paard achter de wagen. Als die boetes niet door de ouders worden voldaan, moet de leerling buiten schooltijd via baantjes geld verdienen om ze te kunnen betalen, ten koste van de beschikbare huiswerktijd!
Toch is dat de koers die een groep havo/vwo-scholen in Chicago heeft gekozen. Deze openbare ‘charterscholen’ hanteren draconische schoolregels, en overtreding ervan wordt ontmoedigd door leerlingen die moeten nablijven tevens een boete van vijf dollar op te leggen. Zero tolerance: elke overtreding levert één of meer strafpunten op en wie in twee weken meer dan drie straf­punten vergaart, wordt gestraft met drie uur ‘detention class’ plus vijf dollar boete. Overigens spreekt de scholengroep niet van boetes maar van een verplichte bijdrage in de kosten van het nablijfpersoneel.
Nog afgezien van de juridische haken en ogen, lijkt me dit geen goed idee. Door de school wordt zelfs niet gewaarborgd dat deelname aan de ‘detention class’ leerwinst kan opleveren en aan de schoolvorderingen kan bijdragen. Neen, het zijn gewoon drie ophokuren: ‘detention may take the form of a silent study period, behavior improvement work, cleaning or maintenance work, physical fitness work, or a combination of these.’ Met betrekking tot schorsingen (maximaal tien dagen) hanteert de scholengroep overigens (wettelijke?) regels die iets meer op het behalen van leerwinst gericht zijn: de leerling krijgt huiswerk mee en wordt na terugkomst in de gelegenheid gesteld achterstallige opdrachten, toetsen en proefwerken in te halen. Maar aan binnenschoolse opvang en studiebegeleiding voor uit de klas verwijderde leerlingen hebben ze in Chicago blijkbaar nooit gedacht.
Bron: Huffington Post 20/2/2012; Persbericht 13/2/2012; Student and Parent Handbook 2011-2012 (p.4-5).