De docent als loopbaancoach

Alphons de Wit gaf in de jaren 1970 het vak Nederlands op een Lagere Technische School. In een recente AD-column (8/7/2018) poneert hij de uitdagende stelling dat je pas een echte leraar bent als je het lef hebt zo nodig even buiten de kaders te marcheren. In de loop van veertien jaar heeft hij tientallen leerlingen een frauduleus duwtje in de rug gegeven om hen op de plaats in de samen­leving te krijgen waar ze gezien hun capaciteiten thuishoorden. Volgens hem viel het vanuit de beroepsethiek te verdedigen dat een onderwijsprofessional de eindexamencijfers voor het schoolvak Nederlands een beetje manipuleerde, als dat nodig was om een veelbelovende LTS’er ondanks zijn taalachterstand te laten doorstromen naar de Middelbare Technische School.
De Wit schreef zijn column naar aanleiding van de examenfraude van vier toegewijde leraren van het Rijswijks Lyceum (NRC 2/7/2018a, 2/7/2018b). Ze werken zich, ook buiten schooltijd, uit de naad opdat veelbelovende leerlingen uit kansarme gezinnen het diploma zullen halen dat zij nodig hebben om hogerop te komen. En ze konden de verleiding niet weerstaan om zeven leerlingen (zes havisten en een vwo’er) in het kader van hun herexamen een ‘frauduleus duwtje in de rug’ te geven.
Deze leraren opereerden in het professionele spanningsveld tussen hun rol-als-coach en hun rol-als-examinator. Alphons de Wit laat zien dat dit spanningsveld nog sterker wordt als de leraar niet alleen de rol van studiecoach vervult (hoe leid ik deze leerling naar het diploma?), maar ook de rol van loopbaancoach op zich neemt (wat zijn de optimale loopbaan­moge­lijk­heden voor deze leerling voorbij het diploma en wat moet hij doen om daar te geraken?). En De Wit illustreert dat de leraar helemaal in een gewetensconflict belandt als hij enerzijds de rollen van studiecoach, loopbaancoach en examinator tracht te combineren, maar anderzijds tot de overtuiging is gekomen dat de bureaucratische diploma-eisen veel te hoog zijn in vergelijking met het start­repertoire dat zijn leerlingen in werkelijkheid nodig hebben om hun vervolgopleiding succesvol te doorlopen.

2 reacties op “De docent als loopbaancoach”

  1. Maar er spelen wellicht ook andere factoren mee:
    * In het NRC-artikel wordt gerapporteerd dat de frauderende leraren nog een tweede motief hebben gehad: ze wilden voorkomen dat de Onderwijsinspectie zou besluiten om afdelingen van het Rijswijks Lyceum opnieuw op grond van de eindexamencijfers het etiket van zwakke school op te drukken.
    * Het is een openbare school met een overwegend ‘zwart’ leerlingenbestand. In 2015 was er een rel over een moslim-leraar die gebruik wenste te maken van zijn wettelijke recht om in de pauze te bidden (AD 8/12/2015, Kamerstuk 8/1/2016). De directie verbood dat (hoewel zij later volhield dat er alleen een conflict was over het ter beschikking stellen van een lokaal om te bidden). We kunnen dus vermoeden dat het binnen directie en lerarencorps ontbreekt aan een gemeenschappelijke bedrijfscultuur over de professionele normen en waarden die binnen het bedrijf in acht moeten worden genomen.
    * Het is denkbaar dat sommige moslim-leraren binnen de school vooral begaan zijn met het lot van veelbelovende moslim-leerlingen en dat ze zich bereid tonen hen ook buiten schooltijd te coachen (bijvoorbeeld in een huiswerkklas). In het NRC-artikel wordt het gevaar van favoritisme gesignaleerd.