In hoeverre maken middelbare scholen zich in hun activiteiten aan tijdverspilling schuldig? Vorige week werd een manifest van de No Nonsens School gepubliceerd. Dat ging over het schrappen van ‘onzin-activiteiten’ op de basisschool: activiteiten waarvan de leerbaten niet tegen de tijdskosten opwegen. Doch ook middelbare scholen zouden met een no-nonsense beleid nog heel wat tijd kunnen winnen. We kunnen daartoe te rade gaan bij de LAKS-monitor en de ergernissen die door Scholieren.com verzameld zijn. Maar optimaal gebruik van beschikbare leertijd is ook een kernthema van de onderwijskunde en van de onderwijsethiek. Bovenaan mijn checklist staan:
(a) improductieve start- en tussenuren;
(b) improductieve eindweken;
(c) improductieve stages (zoals de maatschappelijke stage);
(d) onuitvoerbare leertaken;
(e) doublures voor zittenblijvers en op- of afstromers;
(f) ongelimiteerde deelname aan verrijkingsprogramma’s;
(g) improductieve straffen.
Lees verder … (PDF)
De no-nonsense school (II)
/
Alle reactiemogelijkheden zijn voor dit bericht momenteel gesloten.
Eén reactie op “De no-nonsense school (II)”
schreef:
Over tijdsintensieve ergernissen van scholieren gesproken: hoe zou bij het volgende tevredenheidsonderzoek al die tijd achter de kopieermachine of printer scoren? Nu de scholen voor de kosten van schoolboeken moeten opdraaien, is de verleiding groot zoveel mogelijk leerteksten digitaal aan te leveren en de kopieer- of printkosten op de leerling af te wentelen. Daar gaat voor hen niet alleen heel wat geld maar ook veel tijd in zitten.