De moeder van Loewietje (acht jaar): Hij is afgetuigd op het schoolplein. Dat was eind maart. Ik heb hem een dag thuis gehouden, zo erg waren zijn blauwe plekken. Eerst wou hij niet zeggen wat er gebeurd was, maar na een paar dagen kwam het eruit: Vincent was de boosdoener. Ik heb de vader van Vincent direct daarop aangesproken: waarom is Vincent zo tegen Loewietje tekeergegaan? Je verwacht dat zo’n vader dan een pittig gesprek met zijn kind voert en hem straf geeft als hij dat verdient. Maar Vincents vader gaf niet thuis. Gewoon een vechtpartijtje tussen kinderen; als er echt iets aan de hand was, dan zou de leerkracht of het schoolhoofd wel bij hem aan de bel hebben getrokken, stelde hij. Vervolgens nam ik contact met de school op. Het schoolhoofd wist van niets en de leerkracht had er ook geen werk van gemaakt. Klasgenoten gaven tegenstrijdige verklaringen: misschien was Loewietje niet geschopt maar gewoon gevallen. Kortom: ik werd door niemand serieus genomen.
De gendarmerie van Courdimanche: Mevrouw heeft inderdaad een klacht wegens mishandeling bij ons ingediend, begin april. In het kader van de waarheidsvinding hebben we de vader toen schriftelijk verzocht samen met zijn zoon bij ons langs te komen. Toen hij daaraan geen gehoor gaf, zijn we vrijdagavond 29 mei bij hem aan de deur geweest. De volgende dag is de jongen in bijzijn van zijn vader op het bureau verhoord. Vincent, acht jaar, bevestigde dat hij samen met een klasgenoot Loewietje een lesje had geleerd omdat deze hen voortdurend manipuleerde en commandeerde. We hebben begrepen dat ze hun conflict inmiddels kameraadschappelijk hebben bijgelegd. Maar volgens ons hoort het bij de politionele taken inzake geweldspreventie dat we een duidelijk signaal afgeven, ongeacht of het incident op het schoolplein dan wel op straat plaatsvindt, ook al hebben de betrokkenen nog niet de leeftijd des onderscheids bereikt.
De vader van Vincent: Ik vind dat de autoriteiten overtrokken gereageerd hebben. Dit soort incidenten behoort op school te worden afgehandeld, in het kader van de gezamenlijke, pedagogische opdracht van de leerkrachten en de ouders: zoiets moet in goed overleg tussen volwassenen worden opgelost.
Bronnen: Le Parisien (31/5/2009, 1/6/2009); France 2 (1/6/2009); RTL (2/6/2009)
Eén reactie op “De pedagogische driehoek”
schreef:
Oplettende lezertjes vragen zich af waarom de Gendarmerie pas na acht weken de vader van Vincent heeft opgetrommeld. Ik moet jullie het antwoord schuldig blijven, maar ik heb wel een idee. Ze zaten nogal in hun maag met die klacht van de moeder van Loewietje. Gewoon een lastige burger. Niets doen en wachten tot ze afdruipt. Maar ondertussen begon president Nicolas Sarkozy steeds harder te roepen dat de veiligheid op scholen en de veiligheid op straat Topprioriteit nummero 1 van de Franse regering is. Hij wil meer blauw op school. Dat horende begon de moeder van Loewietje langzamerhand te schuimbekken van woede. Ze dreigde de gendarmes dat ze de pers erbij zou halen als ze haar klacht niet serieus in behandeling zouden nemen. Voor hen was de keus toen snel gemaakt: liever publicitaire commotie gevolgd door politieke loftuitingen (en ambtelijke promotie) dan publicitaire commotie gevolgd door politieke desavouering (en ambtelijke degradatie).