Docent in deeltijd

Dr. Bahaeddin Budak, islamoloog, was tot voor kort een gerespecteerd docent en teamcoördinator aan de tweedegraads lerarenopleiding Islamgodsdienst in Amster­dam (Hogeschool InHolland). De opleiding bestaat sinds 1995. Studenten worden opgeleid tot docent Islamgodsdienst in het basis- en voortgezet onderwijs. Budak heeft goede papieren. Hij is voorheen ook directeur van een islamitische basis­school geweest. Daarnaast is hij geestelijk leidsman (imam) aan de Aya Sofia Moskee in Arnhem. Hij is dus docent in deeltijd; maar inmiddels is hij ontslagen. Het Hoger Onderwijs Persbureau HOP legt uit hoe dat is gekomen (Trajectum 3/6/2008). Het begon met een hitserig bericht op het weblog Geen Stijl (27/5/2008) over uitlatingen van imam Budak op de website van de Nederlandse Islamitische Omroep. Het NIO nodigt telkens een imam uit om antwoord te geven op geloofsvragen van kijkers/luis­teraars. Op 16/5/2008 publiceerde Nioweb.nl Imam Budak over verkrachting en eer­der (op 10/4/2008) was Imam Budak over partnerkeuze verschenen. De Hoge­school InHolland was niet blij met de publiciteit die door Geen Stijl in gang was gezet. Geëist werd dat de docent Budak zich publiekelijk van de opvattingen van de imam Budak zou distantiëren. Dat weigerde hij, maar om de lieve vrede te bewaren nam hij wel stappen om de gewraakte artikelen van de NIO-site te verwijderen. De hogeschool onder leiding van VVD-prominent Geert Dales vond dat niet voldoende en ontsloeg de docent Budak.
Lees verder … (PDF, reload ivm server-storing)

De reactiemogelijkheden zijn voor dit bericht momenteel gesloten.

3 reacties op “Docent in deeltijd”

  1. Volgens het Trajectum-artikel heeft Geert Dales de docent Budak onder meer ontslagen omdat de imam Budak het verkrachte meisje niet direct naar de politie heeft doorverwezen en omdat hij zodoende voorbij is gegaan aan ‘datgene wat in de Nederlandse rechtsorde gebeurt’. Dales toont dan weinig inzicht in de Nederlandse rechtsorde en evenmin in de rol van professionele hulpverleners. Zielszorgers noch slachtoffers hebben tot taak de Nederlandse rechtsorde te handhaven. Voor professionele hulpverleners (zielszorgers, artsen, therapeuten) staat niet het belang van de misdaadbestrijding, maar het belang van de cliënt centraal. Zelfs in de advocatuur, belangrijke exponent in de Nederlandse rechtsorde, zal men zich eerst driemaal bedenken voordat men een verkrachte cliënte adviseert om aangifte te doen: hoe groot is de kans dat de dader veroordeeld wordt? welke consequenties/risico’s heeft de aangifte voor de cliënte zelf? (en in geval van verkrachting van een Staphorster meisje, principieel tegenstandster van abortus, door een huwbare buurjongen:) valt in dit geval mediation te verkiezen boven aangifte? Met die laatste vraag kom ik op een derde blinde vlek van Dales: hij gaat er blijkbaar van uit dat iedere weldenkende Nederlandse ingezetene in geval van ongewenste ongehuwde zwangerschap abortus zal laten plegen. Hij en ik zouden dat aan onze dochters adviseren, maar ik ben niet geneigd bevolkingsgroepen (en zielszorgers) die dat niet doen als achterlijk of als ondermijners van de Nederlandse rechtsorde weg te zetten.

  3. Het Ublad (9/7/2008) bericht dat de schorsing is opgeheven. Zo doen bestuurders dat: als je instelling negatief in de publiciteit komt, wordt dreigende reputatieschade met krachtige actie bestreden. En als de publicitaire storm geluwd is, draai je de actie (die arbeidsrechtelijk geen schijn van kans had) gewoon weer terug.