onderwijsethiek.nl

Mr. Ivo Opstelten is minister van Justitie: hoeder van de rechtsstaat. Maar als het om drugsgebruik van jongeren gaat, hoeven scholen zich wat hem betreft niet aan de wet te houden (Telegraaf 29/11/2010). Volgens hem behoort het tot de verantwoordelijk­heid van de school minderjarige drugsgebruikers op een zwarte lijst te zetten en die lijst ter kennis van alle leerlingen en ouders te brengen. Daarmee zou zij in strijd met de wet handelen. Zij kan het tot haar zorgplicht rekenen de ouders van een minder­jarige drugsgebruiker in te lichten. Ook is het (voorzover ik weet) wettelijk toe­gestaan iemand op de Verwijsindex Risicojongeren te plaatsen. Maar het is (bij mijn weten) verboden probleemjongeren in het ZorgAdviesTeam te bespreken, tenzij daar­toe door hun ouders of door henzelf toestemming is gegeven. En het is al helemaal verboden privacygevoelige gegevens (zoals drugsgebruik) aan de grote klok te hangen. Daarmee zet de school haar vertrouwensrelatie met de leerling op het spel. Als zij met Opstelten meegaat, maakt ze zichzelf tot een rechteloze enclave binnen de rechtsstaat, vergelijkbaar met de Amerikaanse enclave Guantanomo Bay.
Commentaar van rector Veenstra, voorzitter van de Gooise Scholenkring: ‘Naming and shaming werkt in de hand dat scholen voor eigen rechter gaan spelen. Maar je moet wel dóór met de kinderen. (…) Verreweg het meeste druggebruik vindt plaats buiten school, in het uitgaansleven. Bij zestienplussers vindt iedereen dat volkomen normaal. Wij zijn als scholen pas in beeld als een leerling door drugs niet helder is of niet goed kan leren. En bij handel in drugs schakelen we de politie in.’ Rector Nieuwland uit Soest voegt hieraan toe: ‘Je zit op school in een opvoedingssituatie. Stigmatiseren helpt niet, je wilt de situatie juist verbeteren. Lukt dat niet en iemand wordt van school gestuurd, dan is dat alsnog gauw genoeg bekend.’ [Bron: Henk Runhaar in de Gooi & Eemlander 30/11/2010].