Met enige regelmaat word ik door onderwijskundigen, veranderingsdeskundigen en organisatieadviseurs gewezen op de zegeningen van wat zij noemen ‘de lerende organisatie’. Op mijn wedervraag wat dat dan wel mag zijn, de lerende organisatie, blijft het meestal oorverdovend stil, tot vorige week. Een onderwijsorganisatieadviseur monsterde mij een ogenblik om dan met veel omhaal te antwoorden dat een lerende organisatie een organisatie is die in staat is om te leren van z’n fouten. In het volgende half uur werd ik op de hoogte gebracht van organisatiemodellen, zowel verticale als horizontale, voorwaarden, procedures en protocollen die zowel de kwaliteit als de effectiviteit van de organisatie moesten borgen en de mogelijke controles die de borging moesten borgen. Eerlijk waar, ik heb nog nooit in tijd van een half uur zoveel ontkenning van de menselijke factor binnen een professionele onderwijsorganisatie mogen aanhoren. Deze menselijke factor wil ik hier belichten.
Lees verder … (PDF)