Eenzijdig geschiedenisonderwijs

Sanne Terlouw is neerlandica, romanschrijver en tekstschrijver. Ze maakt zich boos over de eenzijdigheid van de leerboeken Geschiedenis die scholieren krijgen voorgeschoteld. Ze heeft ervaren dat educatieve uitgeverijen er geen been in zien historische feiten gekleurd weer te geven als dat de verkoop ten goede komt. ‘Geen onderscheid tussen feiten en religie op school’, vat De Volkskrant (20/9/2012) haar betoog samen. Het gaat dan over de wortels van het christendom en over de kruistochten. Maar ze heeft er bijvoorbeeld ook bezwaar tegen als men het geschiedenisvenster Aletta Jacobs behandelt maar haar strijd ten gunste van geboortebeperking verzwijgt.
Ik vraag me af of Sanne Terlouw de vinger op de juiste wonde legt. Ik neem aan dat de schrijvers van een lesmethode Geschiedenis ook een docentenhandleiding opstellen. Volgens mij is er pas reden voor boosheid als de schrijvers in hun handleiding onvoldoende verantwoording afleggen van hun keuzes en van de dilemma’s die op hun weg zijn gekomen. Zij horen de leraar erop te wijzen dat het thema ‘Baas in eigen Buik’ niet zou misstaan in het laatstgenoemde geschiedenisvenster.

Eén reactie op “Eenzijdig geschiedenisonderwijs”

  1. Maar Sanne Terlouw maakt zich tevens boos om teksten die toch erg op geschiedvervalsing beginnen te lijken (het christendom als eerste monotheïstische godsdienst, de kruisvaarders als edele strijders tegen de laaghartige bezetters van het Nabije Oosten): teksten die in een docentenhandleiding niet zozeer genuanceerd maar domweg gecorrigeerd hadden moeten worden.