Elfjarige klokkeluider

/

In Zuid-Florida is een elfjarige leerling van een basis- en middenschool voor vijf dagen geschorst. Brianna Cooper kon het niet meer aanzien dat klasgenoten telkens werden afgebekt en vernederd door de vakleerkracht Algemene Natuur­wetenschappen. Op een dag nam ze het onprofessionele gedrag met haar mobieltje op en stapte ermee naar een leerkracht die ze vertrouwde. Maar haar actie pakte anders uit dan ze gehoopt had. Ze werd bij de directrice geroepen en kreeg een schorsing van vijf dagen opgelegd. In de schoolregels staat immers dat leerlingen niet zonder toestemming beeld- of geluids­opnamen mogen maken. Meer in het bijzonder had zij de privacy van de vakleerkracht geschonden. De moeder van het meisje zocht haar toevlucht bij het plaatselijke RTV-station, en het eind van het lied was dat de vakleerkracht op staande voet ontslagen is. De moeder verlangt dat Brianna’s schorsing geschrapt wordt uit haar leerlingdossier.
Heeft Brianna juist gehandeld? Zelf voert ze tot haar verdediging aan dat niemand haar geloofd zou hebben als ze niet met hard bewijs was gekomen. Maar was het niet ver­standiger geweest als ze, van meet af aan, een volwassen buitenstaander (haar moeder?) had ingeschakeld om haar opname bij de directie aanhangig te maken? Zodoende had de directrice niet hoeven te vrezen dat de opname in verkeerde handen zou vallen.
Heeft de school juist gehandeld? Ik denk van wel: de directrice kon in eerste instantie niet anders doen dan de schoolregels te handhaven om de professionele ruimte van de leerkrachten te beschermen. Brianna verdiende een fikse straf omdat ze het incident niet alleen had opgenomen maar de opname ook bewaard en verspreid had (naar een andere leerkracht, naar haar moeder en later via haar moeder naar de pers).
Heeft Brianna’s moeder juist gehandeld? Zij respecteerde de beslissing van haar dochter, een goede, ijverige leerling die gemeend had het voor haar klasgenoten te moeten opnemen. En op haar beurt sprong zij voor Brianna in de bres, toen deze als klokkeluider stank voor dank kreeg. Maar haar kan verweten worden dat ze het mobieltje-met-opname niet onverwijld aan de directrice heeft afgestaan, zodat de opname niet in verkeerde handen kon vallen.
Bron: Education News (4/4/2015), Photography is not a crime (30/3/2015), Joanne Jacobs (31/3/2015)

Alle reactiemogelijkheden zijn voor dit bericht momenteel gesloten.

3 reacties op “Elfjarige klokkeluider”

  1. Leraar Stéphane Furina heeft een maandje geleden een lijvig pamflet gepubliceerd waarin hij collega’s op de korrel neemt ‘qui sont Pires que les élèves‘. Zij kleineren en beledigen hun leerlingen en hakken ze in de pan. Een controversieel boekje dus. Zie bijvoorbeeld de boekbespreking in Le Figaro (19/3/2015) en het interview op de website Vousnousils (10/4/2015). Mocht de laatstbedoelde URL niet werken, probeer het dan nog eens met weglating van ‘www.’

  2. Hier een verhaal van een Nederlandse klokkeluider (AOB 28/5/2015, Post Online 28/5/2015). De vakbond vindt het géén manier van doen.

  3. […] om de minste of geringste redenen als lastig worden gebrandmerkt. Zie ook: Twee klokkeluiders (8/4/2015, 27/3/2014), Code Rood 2/3/2014, Pestvrije Scholen (4/4/2013, 3/6/2013), Veilige Publieke Taak […]