Mevrouw H. was een ervaren studentendecaan aan onze universiteit. Zij kreeg veel eerstejaars op haar spreekuur. Ze placht zich erop te beroemen dat ze na één gesprek feilloos kon voorspellen wie in de studie zou stranden. Ik geloof niet dat de houdbaarheid van haar claim ooit getoetst is. Het Sectorbestuur Onderwijsarbeidsmarkt (SBO) pakt het wetenschappelijker aan. Men heeft een korte vragenlijst laten ontwikkelen die door de aankomende studenten van de tweedegraads lerarenopleiding kan worden ingevuld. Met dit detectie-instrument kan men, van de honderd studenten die de vragenlijst hebben ingevuld, de 29 ‘slechtste scoorders’ voor een intakegesprek uitnodigen. Uit validatieonderzoek blijkt dat twaalf van hen inderdaad in of binnen één jaar zullen stranden. Dat is 41%. Daar staat tegenover dat de resterende 59% van de aldus gedetecteerde risicostudenten het eerste studiejaar overleeft. En van de 71 studenten die niet voor een intakegesprek zijn opgeroepen, valt toch nog 20% in of binnen één jaar uit. Het SBO waarschuwt met recht dat de vragenlijst wel nuttig kan zijn voor studiekeuze- en studiebegeleiding, maar dat deze procedure (vragenlijst + intakegesprek) niet kan worden gebruikt om aankomende studenten aan de poort heen te zenden.