Gevoelige materie in de Vlaamse vorming

/

De Vlaamse scholen van voortgezet onderwijs gaan met ingang van het nieuwe schooljaar aan het werk met de nieuwe vormingsdoelen die door het Parlement zijn vastgesteld. In de brochure VOET@2010 zijn deze ‘vakoverschrijdende eindtermen’ uitgeschreven. Het is eigenlijk een omvangrijke tabel die langs twee assen is in­gedeeld. Op de ene as staan de competenties die moeten worden nagestreefd (zie onderstaande tabellen 2 en 3) en op de andere as staan de contexten die daarbij aan bod moeten komen. De bedoelde contexten zijn gespecificeerd in 69 ontwikkelings­taken van de middelbare scholier. Ik vind het een verfrissend document waarmee de overheid leiding geeft aan het schoolbestel zonder in staatspedagogiek te vervallen. Gevoelige materie wordt niet geschuwd, maar scholen houden voldoende ruimte om er een eigen invulling aan te geven. Zie bijvoorbeeld twee ontwikkelingstaken uit onderstaande tabel 1: leerlingen moeten lessen trekken uit historische en actuele voorbeelden van onverdraagzaamheid, racisme en xenofobie (7.4) en zij moeten voorbeelden kunnen geven van de potentieel constructieve en destructieve rol van conflicten (7.5). Zulke formuleringen getuigen van moed en wijsheid: multiculturele, gesegmenteerde of verzuilde samenlevingen behoeven een breed scala van aan­knopingspunten voor herinneringseducatie en niet zozeer een nationale historische canon. Het assenstelsel van tabel 1 en 2 daagt scholen uit om vormingsdoelen op te stellen die er echt toe doen.
Lees verder … (PDF)

Alle reactiemogelijkheden zijn voor dit bericht momenteel gesloten.