Fouad L. is op 21 februari 2025 veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. De rechters hebben gesproken. NU wordt het tijd dat de faculteit eindelijk het masterdiploma Geneeskunde toekent, waarop Fouad L. al twee jaar zit te wachten. Onderstaande tekst heb ik naar Erasmus Magazine gestuurd, als reactie op hun nieuwsartikel over het vonnis.
Fouad was een hoogbegaafde student, behept met een functiebeperking in het autistisch spectrum. Voorjaar 2023 werd zijn diploma ‘on hold’ gezet, hoewel hij alle 180 studiepunten op zak had. Dat werd noodzakelijk geacht omdat de faculteit, gezien een taakstraf van veertig uur voor dierenmishandeling, twijfels koesterde over zijn geschiktheid voor het artsenberoep. Maar die vermeende noodzaak is komen te vervallen door het rechterlijke vonnis van 21 februari 2025, want door dat vonnis is een medische beroepsloopbaan afdoende geblokkeerd. Indien hij als medische zorgverlener wil werken, moet hij zich immers laten inschrijven in het BIG-register. Daartoe is niet alleen het masterdiploma, maar ook een geldige Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG) vereist. Die Verklaring wordt aangevraagd bij de screeningsautoriteit Justis (ressorterend onder het Ministerie van Justitie), op basis van het screeningsprofiel “Gezondheidszorg en welzijn van mens en dier.” Gezien zijn huidige strafblad, is de kans nihil dat die Verklaring wordt afgegeven. De faculteit heeft dus geen reden om het masterdiploma nog langer te blokkeren.
Door zijn lange gevangenisstraf bestaat er geen risico dat hij binnen afzienbare tijd in contact met patiënten komt. En mocht hij daarna toch een medische loopbaan op het oog hebben, dan zal hij in elk geval nog een lang bijscholingstraject moeten doorlopen voordat hij kan worden ingeschreven in het BIG-register. Dus geef hem NU eindelijk zijn masterdiploma, waarop hij al twee jaar zit te wachten. Zodoende wordt een humane basis gelegd voor de toekomstige re-integratie van deze voormalige EU-student in de Nederlandse samenleving.
Het vonnis van Fouad L.
/
Wil je reageren op dit blogbericht? Schrijf dan een reactie op je eigen site en stuur een trackback naar https://onderwijsethiek.nl/onderwijs/het-vonnis-van-fouad-l/trackback/ of stuur je reactie per e-mail en vermeld daarbij de permalink van ons bericht (HTML-codes zijn toegestaan).
3 reacties op “Het vonnis van Fouad L.”
schreef:
Mede op basis van de bevindingen uit het Reflectierapport Casus Fouad L, wordt in het rechterlijk vonnis het volgende geconstateerd (de cursieve tekstgedeelten zijn door mij toegevoegd).
(a) Wat de wraakmotieven van de verdachte betreft: dat de verdachte [in 2021] “uit een gesprek met de Examencommissie opmaakte dat hij zijn artsendiploma niet zou krijgen” (§7.2.2);
(b) Wat de psychische toerekening aan de verdachte betreft: dat de verdachte [sinds 2021 in de gelegenheid werd gesteld zijn masteropleiding te vervolgen; dat hij] ondanks alle obstakels “steeds in staat (was) de benodigde toetsen alsnog te halen;” en dat hij “in staat is gebleken om het volledige curriculum van de geneeskunde opleiding te doorlopen” (§7.4.1);
(c) Wat de persoonlijke omstandigheden van de verdachte betreft: dat de verdachte sinds 2021 “met fors oplopende stress door studieproblemen en tijdelijke schorsing van de opleiding (kampte). (…) Ook (…) werd hij vanwege dierenmishandeling veroordeeld tot een taakstraf. En in maart 2023 kwam daar [op grond van die veroordeling] de mogelijke onthouding van zijn diploma door de examencommissie bij” (§7.3.2);
(d) Wat de psychische toerekening aan de verdachte betreft: dat het uiteindelijk de verdachte zelf is geweest die het contact met de Examencommissie over zijn afstuderen min of meer eenzijdig heeft afgebroken [nadat zij als voorwaarde voor de toekenning van het diploma had gesteld dat hij zich eerst aan een psychologisch onderzoek zou onderwerpen om vast te stellen of hij beroepsgeschikt was]; en dat de verdachte hierover tegenover de PBC-onderzoekers verklaarde “dat hij extreem boos was en geen hoop meer had dat het nog goed zou komen (…)” (§7.4.1).
schreef:
Erasmus Magazine heeft niet alleen mijn reactie (zie boven) geplaatst, maar ook een reactie van onderwijspsycholoog Iris Breetvelt. Het is een kritische kanttekening bij de rechterlijke stelling (7.4.2) dat “een lagere straf (lager dan levenslang) niet verenigbaar (is) met de ernst van de bewezenverklaarde feiten en de per saldo ondergeschikte rol daarbij van verdachtes psychische problematiek.” Ze schreef ook reacties op twee eerdere artikelen van Erasmus Magazine (27/6/2024; 30/9/2024). Dat was naar aanleiding van het Reflectierapport Casus Fouad L. (namelijk over nalatigheid inzake de gedwongen opvang van verwarde mensen). Maar wellicht had zij, bij het schrijven van haar recente reactie, tevens het onderzoeksrapport Evaluatie begeleidingsproject autistische studenten in gedachten, dat zij twintig jaar geleden gepubliceerd heeft (Kohnstamm Instituut UvA 2005).
schreef:
Welke belangen zijn in het spel bij de eventuele beslissing om Fouad alsnog het masterdiploma toe te kennen?
1) Ik noemde hierboven één belang, namelijk dat het diploma bevorderlijk is voor Fouads re-integratie in de samenleving. Want met dat universitaire masterdiploma kan hij, tijdens en na zijn detentieperiode, aantonen dat hij over een academisch denk- en werkniveau beschikt en dat hij bijvoorbeeld enigermate geschikt is voor een functie op het gebied van de medische research.
2) Een tweede belang is dat Fouad op deze manier met zichzelf in het reine kan komen. Door te erkennen dat hij het masterdiploma eerlijk verdiend heeft (in 2023 had hij de benodigde 180 studiepunten op zak) en door het diploma alsnog toe te kennen, komt men tegemoet aan zijn rechtvaardigheidsgevoel. Daarmee geeft men aan Fouad een belangrijke impuls om zijn wraakproject achter zich te laten, zijn boosheid te temperen, verantwoordelijkheid te nemen voor zijn daden, en de opgelegde gevangenisstraf te aanvaarden.
3) Een derde belang is van maatschappelijke aard. Door Fouads diploma ‘on hold’ te zetten heeft de Rotterdamse faculteit Geneeskunde het rechtvaardigheidsgevoel aangetast van de Nederlandse burgers in het algemeen en van de Nederlandse studenten in het bijzonder: zo’n radicale ingreep in de rechtspositie van een examinandus, dat kan toch niet zomaar?! En als er sprake is geweest van een noodsituatie, moet deze ingreep dan niet per omgaande worden teruggedraaid zodra die noodsituatie achter de rug is?! Door alsnog het diploma toe te kennen, draagt de faculteit ertoe bij dat het geschokte vertrouwen in de rechtsstatelijke bescherming van de rechtspositie van studenten hersteld wordt.