onderwijsethiek.nl

Een hoogbegaafde leerling zit in de tweede klas van de technasiumopleiding (Gerrit Rietveld College te Utrecht). Blijkens zijn intelligentietest behoort hij tot de 1% knapste leerlingen van Nederland. Toch raakt hij in het vwo zwaar overbelast. Hij heeft namelijk een ernstige vorm van dyslexie. Hoewel hij aan het eind van de basisschool een topscore (550) op de Cito-toets behaalde, was hij qua leesniveau niet verder dan groep 6 gekomen. Iedereen is het erover eens dat hij ’t in de onderbouw van het vwo alleen kan bolwerken als hij zich op de vakken Nederlands en Engels concentreert en de vakken Frans en Duits laat vallen. De school meent echter dat zij in strijd met de wet zou handelen als zij een ontheffing voor Frans en Duits zou verlenen. Daarom is er advies gevraagd aan het College voor de Rechten van de Mens (CRM): wordt de jongen, gezien zijn handicap, gediscrimineerd? Na raadpleging van de juristen van het Ministerie is het CRM vorige week tot het oordeel gekomen dat, althans in juridisch opzicht, van discriminatie geen sprake is. Weliswaar kan in dit bijzondere geval van de school worden verwacht dat zij de eisen voor Frans en Duits verlaagt, maar de wetgever verbiedt dat zij hem algehele ontheffing voor deze vakken verleent.
Onlangs is door de VO-raad voorgesteld maatwerkdiploma’s in te voeren, zodat het nagestreefde diplomaniveau van een leerling niet verbruid wordt door één of twee ondoenlijke vakken. Onze dyslectische vwo-leerling is voorbestemd voor een universitaire bètastudie, maar in principe moet hij twee moderne vreemde talen in zijn eindexamen­pakket opnemen. Vanwege zijn handicap kan hem na het derde leerjaar ontheffing worden verleend van deze verplichting. Maar het overgangsbewijs naar de vierde klas zal hij niet bemachtigen, tenzij de school bereid is met de wettelijke eisen te sjoemelen.