Alweer zo’n Goeie Vraag (30/10/2011): is het acceptabel dat leraren vrijetijdskleding dragen op school? Laten we proberen een soort argumentenkaart op te stellen.
a) Ja, om een goede relatie met onze leerlingen op te bouwen, moeten we ons in onze kleding niet te zeer van hen distantiëren.
b) Ja, met vrijetijdskleding is niets mis, zolang de leraar er verzorgd uitziet (fris gewassen en gekapt, geen slonzige kledij).
c) Ja, het leraarschap is een veeleisend beroep en we moeten dan ook gemakkelijk zittende kleding (en dito schoeisel) aantrekken om onze taken zo goed mogelijk te kunnen vervullen.
d) Ja, van parttimers, stagiairs en personeelsleden in de lagere salarisschalen kan men moeilijk verlangen dat ze uit eigen beurs representatieve beroepskleding aanschaffen.
e) Hangt ervan af: uit hoofde van onze voorbeeldfunctie moeten we in elk geval de kledingvoorschriften naleven die bij ons op school voor de leerlingen gelden.
f) Tevens hangt het van de fysieke arbeidsomstandigheden af: bijvoorbeeld als het binnenklimaat in het schoolgebouw abominabel is, menen we onze kleding daaraan te mogen aanpassen.
g) Nee, om onze gezagsrelatie jegens leerlingen te handhaven, moeten we ons correct kleden.
h) Nee, we fungeren als rolmodel voor onze opgroeiende leerlingen en we moeten dus laten zien aan welke kleding­normen volwassen beroepsbeoefenaars (c.q. mensen van onze gezindte) hebben te voldoen.
i) Nee, indien wij als leraren de maatschappelijke status van professional (c.q. beroepsbeoefenaar met een Publieke Taak) opeisen, is representatieve kleding een eerste vereiste. En in onze contacten met ouders geldt dat eens te meer.
j) Laten we ’t algemener stellen: niet alleen in ons beroepsmatig handelen, maar ook in ons uiterlijk moeten leraren zich dienstbaar stellen aan het onderwijsleerproces; alle uiterlijkheden die een taakgericht les- en leerklimaat kunnen ver­storen, zijn uit den boze.