Nita galofuh

/

Mijn kleindochter leert schrijven. Haar spelling lijkt nergens op. Maar ‘nergens’ is het woord niet … Ze luistert naar de fonetiek van het gesproken Nederlands. Of eigenlijk: ze tracht het Standaardnederlands te reconstrueren door minutieus naar zichzelf en naar anderen te luisteren. Ze spelt alsof elk woord een luisterwoord is.
Op jeugdige forum- en chat-sites worden soms gelijksoortige schrijfsels gebezigd. Is dat het werkschuwe schrift van halve analfabeten? Of is het een noest oefenschrift waarmee NT2-sprekers zich de uitspraak van het Standaardnederlands eigen pro­beren te maken? Of is het een ludiek geheimschrift van SMS-spelers, die met zo min mogelijk letters, leestekens en spaties met elkaar communiceren? Of is het soms een gekscherend spotschrift in de eeuwige strijd tussen de gene­raties: kijk nou hoe die verwaten volwassenen in het dagelijks mondeling spraakgebruik hun moedertaal maltraiteren!

Wil je reageren op dit blogbericht? Schrijf dan een reactie op je eigen site en stuur een trackback naar https://onderwijsethiek.nl/onderwijs/nita-galofuh/trackback/ of stuur je reactie per e-mail en vermeld daarbij de permalink van ons bericht (HTML-codes zijn toegestaan).