Numerus fixus in Maastricht

Ze studeert sinds 1 september Europees Recht in Maastricht en ze schrijft columns voor het dagblad Trouw. De ik-figuur van haar laatste column (24/11/2011) is net geslaagd voor haar eerste rechtententamen. Zou dat soms het Maastrichtse tentamen Inleiding in de Rechtswetenschap zijn? Ze bericht dat ongeveer 65% van de deelnemers gezakt is. Laat de visitatiecommissie het niet horen, want dat lage slaag­percentage lijkt erop te wijzen dat er iets mis is met de onderwijs­kwaliteit of met de studeerbaarheid van het propedeuseprogramma. Maar de tutoren hadden het al ruim tevoren aangekondigd: ‘voor het eerste tentamen (…) zou slechts 35% van alle studenten in ons jaar slagen’, want ze zouden ‘simpelweg in de vragen schrappen totdat het slagingspercentage rond de 35% uitkwam’.
Ik kan het bijna niet geloven. Heeft de columniste dit niet uit haar duim gezogen? Met welk recht zou ik in twijfel trekken dat meer dan de helft van de aankomende rechtenstudenten ongeschikt is voor deze studie? Onlangs verscheen er echter een bericht in de krant dat een ander licht op de kwestie kan werpen. De rechtenfacul­teiten zitten overvol en willen de instroom afremmen. Er wordt per 1 september 2013 een numerus fixus ingevoerd. Tot die datum moeten ze iedereen toelaten die zich aanmeldt, maar ‘for the time being’ is het verleidelijk zwaarder te gaan selecteren in de propedeuse, zodat in elk geval het aantal tweede- en derdejaars alvast gereduceerd wordt.
Valt daar niets tegen te doen? Jawel, de huidige eerstejaars kunnen bij de opleidings- en bij de examencommissie protesteren tegen de arbitraire, draconische zak/slaag­norm van het vak Inleiding. En mochten ze aan het eind van het jaar met een Bindend Studieadvies worden heengezonden, dan kunnen ze dat aanvechten op grond van het feit dat het aangeboden propedeuseprogramma voor de gemiddelde student niet studeerbaar was (artikel 7.8b lid 3 WHW).