onderwijsethiek.nl

Studenten zullen zich in de toekomst meer in de schulden moeten steken om hun studie te financieren, aldus premier Rutte (Ad Valvas 23/9/2011). En dat is volgens hem ook geen probleem, want die investering verdient zich later terug met hogere arbeids­inkomsten. Dat uitgangspunt is niet nieuw: het werd ook door eerdere kabinetten gehuldigd. Wel nieuw is dat studenten tegenwoordig met een langstudeerdersboete worden gestraft als ze, in plaats van te lenen, de studie met een betaalde baan combineren. Kortom: volgens het moderne Onderwijswoordenboek moet de student bedrijfsmatig denken. Hij (zij) moet zich als een ‘business unit’ gedragen die investeert in eigen ‘human capital’ teneinde dat, na afstuderen, profijtelijk te exploiteren. Hieruit spreekt niet alleen een afschuwelijke reductie van jonge mensen tot economische wezens, maar ook een absurde simplificatie van de economische werkelijkheid. Men gaat er ten onrechte van uit dat studenten en aspirant-studenten over voldoende informatie kunnen beschikken om voor zichzelf een gezond ‘business plan’ op te stellen en verantwoorde investeringsbeslissingen te nemen. Wie op 18- tot 25-jarige leeftijd schulden aangaat om eigen ‘human capital’ te verhogen, trekt een wissel op een onzekere toekomst. Hoe staan studenten en jonge afgestudeerden daar tegenover?
Jenna Johnson keek rond op Occupy Wall Street en zij signaleerde dat demonstranten zich ook tegen de hoge studie­schulden keren (Washington Post 10/10/2011). Deze demonstraties richten zich primair tegen vormen van financieel kapitalisme die de samenleving ontwrichten en de burgers duperen. Op het eerste gezicht is het dan verwonderlijk dat demonstranten hun pijlen ook op de studiefinanciering richten. Maar als je even dóórdenkt, hebben ze goede redenen om de studiefinanciering met financieel kapitalisme te associëren.
Lees verder … (PDF)