Meer dan de helft van de medische studenten heeft te kampen met onheuse bejegening tijdens hun co-schappen in het ziekenhuis, bericht Pauline Chen (NY Times 9/8/2012), en dat is nog maar een conservatieve schatting. Zij worden respectloos behandeld door de medische staf. Is dat een soort initiatie-rite voor aanstaande professionals? Dat heb je in elk beroep: zoals de leerling-timmerman die de opdracht krijgt even een waterzaag te halen in het magazijn. Maar in het (Amerikaanse) opleidingsziekenhuis gaat het niet om goedmoedige practical jokes maar om stelselmatige vernedering. Co-assistenten worden aan een draconische groentijd onderworpen voordat ze tot de medische stand worden toegelaten. Ze leren dat ze vooralsnog een minderwaardig species zijn en dat ze moeten kruipen voor hun professionele meerderen. Wellicht worden ze zelfs tot de conclusie geleid dat je pas een echte professional bent als je diepe minachting voor niet-professionals koestert.
Voor mij als socioloog is dat een plausibele hypothese om hun ontberingen te verklaren. Maar misschien speelt er ook een ander sociologisch mechanisme mee. De co-assistent wordt op patiënten losgelaten en de medische professionals treden daarbij als supervisor op. In dat verband fungeren ze dus niet alleen als leermeester maar ook als beschermer van het bedrijfsbelang, en meer in het bijzonder als professionele beschermer van de belangen van de patiënt. Als leermeester trachten ze studenten voldoende ruimte te geven om ervaring op te doen en van hun fouten te leren, maar als supervisor moeten ze voorkomen dat de patiënt daarvan schade ondervindt. In dit rolconflict is het verklaarbaar dat ze bij wijlen uit hun slof schieten, zeker als ze zelf aan grote werkdruk blootstaan.
Onprofessionele groentijd
/
Alle reactiemogelijkheden zijn voor dit bericht momenteel gesloten.
2 reacties op “Onprofessionele groentijd”
schreef:
Sorry, het klassieke voorbeeld van de [watersnijdende] waterzaag is niet zo goed gekozen, want tegenwoordig bestaat dat [watergekoelde] apparaat wel degelijk, zij het dat timmerlieden het waarschijnlijk niet zo vaak zullen gebruiken. Peter Burger heeft een stelletje fop-opdrachten op een rij gezet die in het moderne ziekenhuis in zwang zijn.
schreef:
Een derde sociologische (of sociaal-psychologische) verklaringshypothese is dat co-assistenten onheus bejegend worden ten gevolge van de ongebreidelde macht die de medische staf over hen kan uitoefenen. Als ze tegen onheuse behandeling of exploitatie protesteren, lopen ze het risico dat dat ze een onvoldoende beoordeling krijgen voor hun prestaties binnen het co-assistentschap. Er zijn geen socialecontrolemechanismes om hen tegen onheuse bejegening en machtsmisbruik te beschermen. Zij vormen een rechteloze onderklasse binnen het Herrschaftsverband, tegen wie je je ongestraft alles kunt permitteren. Bij deze invalshoek zou men de methodiek en ethiek van het beoordelen van co-assistenten moeten aanpakken.