Het was groot nieuws, de afgelopen weken: scholen hebben commerciĆ«le bijlesinstituten ingehuurd om de slaagkansen van hun eindexamenleerlingen op te vijzelen. Het was opzienbarend dat scholen hiermee ruiterlijk erkennen dat er een grote discrepantie bestaat tussen praktisch gangbare en theoretisch haalbare onderwijskwaliteit. Nou ja, ruiterlijk … De PR-medewerkers van de VO-raad haastten zich te verklaren dat deze discrepantie niet aan de scholen lag, doch aan het lerarentekort waarmee ze te kampen hebben.
Maar die kosteloze bijlessen waren ook anderszins opzienbarend. De scholen, die door de Staat bekostigd worden, gingen hiermee tegen een algemene trend van de hedendaagse verzorgingsstaat in: steeds meer lasten worden door de Staat (en door van staatswege bekostigde instellingen) op de burger afgewenteld. Met de ene hand tracht de Staat de verschuldigde inkomstenbelasting en premies van werkenden te verlagen, maar met de andere hand ontmantelt hij daartoe de verzorgingsstaat, verlaagt hij de uitkeringen aan niet-werkenden en wentelt hij meer lasten (zoals de kosten van bijlessen) op de burger af. Per saldo betekent de ontmanteling van de verzorgingsstaat dat de bruto loonkosten van de werkgevers omlaag gaan ten koste van de netto koopkracht van de burgers.
Tonkens & Duyvendak wezen onlangs op een ander aspect van deze trend. Bij de ontmanteling van de verzorgingsstaat wordt niet alleen de koopkracht van de burgers, maar ook hun vrije tijd aangetast. Van hen wordt verwacht dat ze meer vrije tijd opofferen aan daden van naastenliefde: vrijwilligerswerk ten behoeve van gemeenschapsvoorzieningen en individuele mantelzorg ten behoeve van hun medeburgers. Dit zou zelfs in sociale dienstplicht (familiale onderhoudsplicht, verplichte burenhulp of klinkklare dwangarbeid) kunnen ontaarden.
In hoeverre is deze tweeledige trend (hogere lasten en minder vrije tijd voor leerlingen/ studenten en voor hun ouders) ook in het onderwijs zichtbaar?
Lees verder … (PDF)
2 reacties op “Ontmanteling van de verzorgingsstaat”
schreef:
De scholenorganisatie Scala runt zestien basisscholen in en om Heusden. Zij wil bij wijze van experiment ouders inschakelen in het taal- en rekenonderwijs (Brabants Dagblad 5/6/2013).
— Dat is niets nieuws, zou ik zeggen: gewone ouderparticipatie dus.
Maar nieuw is dat ze uitsluitend hun eigen kind begeleiden.
— Moet kunnen.
Maar in het experiment wordt het eigen kind thuis begeleid.
— Is dat nieuws? Dat is toch gewoon huiswerkbegeleiding?
Nee, het kind wordt wel thuis door de ouders begeleid, maar dat geschiedt tijdens schooluren.
— Wablief? (AOb 6/6/2013)
UPDATE I: De plannen van Scala zijn kennelijk bijgesteld. De Bolster, een basisschool in Drunen (gemeente Heusden), gaat ouders op school inschakelen, als de Onderwijsinspectie het goed vindt (Omroep Brabant 4/10/2013). Maar uitsluitend in de groepen 5 t/m 8 (NRC 4/10/2013).
UPDATE II: Een uitgebreid artikel over de Partnerschapsschool De Bussel in Vlijmen, die eveneens tot de Scalagroep behoort (NRC 24/2/2014). Zie ook de Nieuwsbrief van het ITS-Expertisecentrum Ouders, School en Buurt.
schreef:
Bij de Nederlande politieke partijen (behalve de PVV) bestaat grote sympathie voor het onderwijsconcept van de Steve-Jobsscholen, bericht Tonie Mudde (VK 8/6/2013). Het onderwijsconcept is gestoeld op: (a) personeelsextensief onderwijs, mede dankzij (b) contractueel vastgelegde ouderparticipatie in de school en (c) een hoge financiele ouderbijdrage; maar anderzijds (d) facilitering van de arbeidsmarktparticipatie van de ouders van schoolgaande kinderen. Ja, voor de BV Nederland is dat om te smullen.