Ouderparticipatie

/

Het Onderwijsministerie moet bezuinigen en zoekt dus naar goedkope oplossingen zoals ouderparticipatie. Daarom wijdde de TV-rubriek EenVandaag gisteren een item aan oudercontracten (14e minuut). Met name werd het contract genoemd dat ouders moeten ondertekenen voordat ze hun kind bij het Rotterdamse Cosmicus College kunnen inschrijven. Maar op de website van die middelbare school is het contract nergens te vinden. Op de site van de Gemeente Rotterdam trof ik echter een oudere versie aan. Enkele highlights: ouders verplichten zich de jaarlijkse ‘vrijwillige’ ouder­bijdrage (400 euro) te betalen. En kleinbehuisde of laagopgeleide ouders beloven dat ze een commercieel instituut of andere ‘juiste personen’ zullen inschakelen om hun kind bij het huiswerk te begeleiden. Maar het is dus niet uitgesloten dat het contract inmiddels herzien is.
Tags: schoolcontract, oudercontract, ouder-schoolcontract, engagementsverklaring

Alle reactiemogelijkheden zijn voor dit bericht momenteel gesloten.

3 reacties op “Ouderparticipatie”

  1. Bij Forum (Instituut voor multiculturele vraagstukken) draait het PAOO-project ter bevordering van ouder­betrokken­heid. Er is ook een notitie over De kracht van een contract uitgebracht.
    Dubbelzinnige term trouwens, die ouderbetrokkenheid. Gaat het om betrokkenheid van ouders op (de belangen van het kind en) de school of ook om betrokkenheid van de school op (de belangen van het kind en) de ouders? Vorig jaar publiceerde de Onderwijsraad een advies onder de ondubbelzinnige titel Ouders als partners.
    In een lezersbrief (VK 3/12/2011) wijst Marijke van de Hel op een andere dubbelzinnigheid. Volgens de minister stellen ouders zich te veel als consument op. Maar anderzijds koestert de overheid het neoliberale gedachten­goed, werpt zij de burgers terug op hun eigen verantwoordelijkheid, roept zij scholen op marktgericht te opereren en dwingt zij hen zich als ondernemingen te gedragen die bedrijfseconomisch denken en die profijtelijke leerlingen binnenhalen en slechte risico’s afstoten. Wie onmaatschappelijke ondernemingen zaait, zal kritische afnemers oogsten.

  2. Alternatief voor de eerste volzin van het blogbericht:
    De minister moest bezuinigen op Passend Onderwijs voor zorgleerlingen. Zij ging te rade bij haar communicatie­adviseurs. Hoe kan ik die bezuiniging verkopen? Zij adviseerden om de schuld bij de ouders te leggen: zij verwaarlozen de opvoeding, doen te weinig aan de problemen van hun kind, schuiven de problemen op de school af en werken onvoldoende mee om er samen het beste van te maken. Zo gaat het bij elk departement dat bezuinigen moet. Een open-end regeling loopt uit de hand (zoals kinderopvang of rijksstudietoelagen)? Er wordt teveel gefraudeerd of in elk geval oneigenlijk gebruik gemaakt van de regeling! Geestelijke volksgezondheid? De mensen stellen zich aan met hun psychische problemen! Valt er te bezuinigen op subsidies? De burgers verzaken hun plicht om de handen uit de mouwen te steken in het vrijwilligerswerk! Te lage arbeidsparticipatie en te hoge pensioenlasten? 65-Jarigen zijn gezond genoeg om nog vele jaren te werken! Opvang van ouden van dagen? De mensen zijn te beroerd om onbetaalde mantelzorg te verlenen! Allemaal fact-free politics, ingefluisterd door de communicatieadviseurs.

  3. Zie ook een casus rond ouderparticipatie in de gemeente Heusden, nader toegelicht in een reactie op mijn blogbericht d.d. 24/5/2013.