Oudjaar 2021: onprofessionele belangenverstrengeling

/

Dit jaar verschenen er 22 blogberichten op Onderwijsethiek.nl. De inhouds­opgave tref je HIER aan. Tussen half mei en eind sep­tember produceerde ik zes blogberichten over de wettelijke invoering van eigen bijdragen in het hoger onderwijs, die per 1 septem­ber haar beslag heeft gekregen. De onderwijs­instellingen mogen voortaan op eigen houtje besluiten sommige programma­onderdelen van een prijskaartje te voorzien, bovenop het collegegeld dat door de student betaald is. De opbrengst vloeit rechtstreeks in de kas van de desbe­treffende universiteit of hogeschool, zonder dat daarop enige publieke controle wordt uitgeoefend. Dat riekt naar onprofessionele belangenver­strenge­ling, waar­bij de uitoefening van de professionele verantwoordelijkheden onder­mijnd dreigt te raken door het eigenbelang van de professionals of van hun werk­gever. Weliswaar werd in de artikelsgewijze Memorie van Toelichting bij de Va­ria­wet (2021) paal en perk gesteld aan het heffen van eigen bijdragen (het zou alleen maar gaan om kosten die ‘niet redelijkerwijs’ voor rekening van de on­derwijsinstelling kunnen worden gebracht), maar in de daaropvolgende Minis­teriële Regeling is aan de instellingen nagenoeg carte blanche gegeven.
Op 15 december heeft de Onderwijsraad een adviesrapport uitgebracht onder de titel Publiek karakter voorop. Dat gaat eveneens over belangenverstrenge­ling: hoeveel verstrengeling is aanvaardbaar tussen enerzijds de publieke onderwijstaak in het basis- en voortgezet onderwijs en anderzijds het private ondernemerschap binnen die zelfde sector? In het Nederlandse onderwijsbeleid geldt als uitgangspunt dat het funderend onderwijs in principe kosteloos is voor de onderwijsdeelnemers. Maar de Onderwijsraad constateert dat de rijks­over­heid (als bekostiger) en de scholen (als professionele aanbieders van onder­wijs) niet voldoende duidelijk maken wat de leerlingen en hun ouders van een pro­fessionele school mogen verwachten. In hoeverre is het aanvaardbaar dat een school, zonder blikken of blozen, haar leerlingen naar private ondernemers (c.q. bijklussers) doorstuurt als ze bijles of huiswerk­begeleiding nodig hebben? en in hoeverre kan het door de professionele beugel als private ondernemers zelfs door de school in huis worden gehaald om dergelijke ‘extra onderwijs­diensten’ aan leerlingen te leveren op voorwaarde dat hun ouders bereid zijn daarvoor te betalen?
Lees verder … (PDF)

Alle reactiemogelijkheden zijn voor dit bericht momenteel gesloten.