Plan voor de Arbeid

/

Kees Kraaijeveld (Vrij Nederland 5/7/2008) vindt dat de leerplicht voor scholieren moet worden aangevuld met een onderwijsplicht voor scholen: óók in de laatste drie weken van het schooljaar. Aleid Truijens (De Volkskrant 1/7/2008) is het van harte daarmee eens. Maar om de werkdruk voor leraren te beperken, wil ze tegelijkertijd het aantal onderwijsuren per leraar van 25 naar 20 uur per week verlagen (kosten­stijging 25%), het weekrooster van de leerlingen van 27 naar 21 uur inkrimpen (kosten­daling 21%), de werkdruk eerlijker over de leraren verdelen (kosten­stijging nihil), en de klassen verkleinen (aanzienlijke kosten­stijging). Haar voorstel verdient nadere bestudering, maar in politiek Den Haag maakt het geen kans. Immers: het is niet budgettair neutraal (althans als ik goed gerekend heb). De loon­kosten van de sector Onderwijs zullen erdoor stijgen, en daarmee de overheidsuitgaven en de belastingdruk. Haar voorstel past dus niet in de strategische beleidslijnen van de Haagse politici.
Lees verder … (PDF)

Alle reactiemogelijkheden zijn voor dit bericht momenteel gesloten.

Eén reactie op “Plan voor de Arbeid”

  1. Het Rijnland-weblog refereert met instemming aan het NRC-artikel (30/6/2008) dat Dick Pels geschreven heeft onder de titel ‘Niet iedereen hoeft hard te werken’. Pels wijst op de fixatie van de commissie-Bakker op ‘maximale arbeidsparticipatie in de vorm van voltijds betaald werk’, te verwezenlijken via een ‘participatieplicht’ met ‘een bijna militaristische urgentie’. In mijn doemscenario heb ik dat aspect uitvergroot in de sociale dienstplicht voor 18- tot 27-jarigen en voor diegenen die (door hun lage inzetbaarheid, lage opleidingsniveau of hogere leeftijd) de aansluiting met de reguliere arbeidsmarkt verloren hebben.