onderwijsethiek.nl

Alle studenten die in 2002 aan een bacheloropleiding van de Universiteit Utrecht begonnen, moesten een elektronisch portfolio bijhouden. Zo had het College van Bestuur gedecreteerd. In dat portfolio moesten ze hun vorderingen op het gebied van academische vaardigheden bijhouden. Aan het eind van de opleiding zou door of namens de Examencommissie worden getoetst of de student blijkens het portfolio het niveau van academische vorming had bereikt dat vereist is voor de uitreiking van het diploma. Dat werd een fiasco, want het College had verzuimd de onderwijsinstituten op te dragen in de eindtermen van hun opleiding te specificeren aan welke eisen van academische gevormdheid de examenkandidaten uiteindelijk moesten voldoen. Evenmin werd er een gestructureerd vaardighedencurriculum opgezet om studenten gaandeweg te trainen en beoordelen. Hoe zouden de onderwijsinstituten dat ook kunnen, bij gebrek aan competente trainers en beoordelaars?! In arren moede werd het middel (een verplicht portfolio) tot doel verheven: studenten moesten reflecteren op hun studie en zodoende hun reflectievaardigheid vergroten. Zoveel wazigheid was voor de meeste studenten teveel van het goede. Ze gaven er de brui aan. Na een evaluatierapport besloot het College in 2006 de universiteitsbrede portfolio­verplichting te schrappen. Vorige week maakte het universiteitsblad de balans op. Sommige UU-opleidingen zijn bereid in het portfolio te blijven investeren, maar elders is het een zachte dood gestorven. Sorry voor de studenten die de afgelopen vier jaar met een onvoldragen, modieus experiment werden opgescheept.