Onlangs was het Elektronisch KindDossier (EKD) weer volop in het nieuws. Dat is het lokale of regionale Digitale JGZ-dossier dat binnenkort wordt ingevoerd. Is de privacy van 0- tot 19-jarigen voldoende gewaarborgd? Minister Rouvoet zegt dat men daarop mag vertrouwen: volgens de huidige planning is het dossier alleen toegankelijk voor medewerkers van de JeugdGezondsheidsZorg (JGZ). Zij zijn gebonden aan hun medisch beroepsgeheim. Maar ondertussen wordt er een Verwijs­index Risicojongeren opgetuigd. En er wordt gestudeerd op ‘ketenbrede informatie-uitwisseling binnen de jeugdsector’. Binnen het onderwijs is men al een heel eind op weg: namens de JGZ heeft de jeugdarts zitting in het Zorg- en Advies­team (ZAT) van de school, evenals de leerplichtambtenaar, iemand van Bureau Jeugdzorg (kinder­bescherming) en de zorgcoördinator van de school. In principe moeten de ouders (en de leerling zelf) toestemming voor een gevals­bespreking geven, maar er zijn uitzonderingsclausules. En hoe groot is het risico dat de informatie-uitwisseling ondershands geritseld wordt? Verder rijst de vraag in hoeverre het beroepsgeheim van de jeugdarts binnen de toe­komstige Centra voor Jeugd en Gezin onder druk zal komen te staan, als allerlei instanties en autoriteiten daar hun loket openen om hun werkzaamheden laagdrempelig aan te bieden en te coördineren.
Tot zover mijn korte update over privacy-aspecten van het EKD. Onlangs kwam ook de privacy van docenten in het nieuws: in hoeverre mogen studenten uit de school klappen over hun docent? Dit naar aanleiding van een gastcollege van Kay van de Linde. Wordt de privacy van docenten geschonden als een student een clandestiene beeld- of geluids­registratie van hun optreden maakt?
Lees verder … (PDF)