De landelijke HBO Kennisbank ontsluit werkstukken van hbo-docenten en -studenten. Daaronder zijn vele bachelor- en masterscripties. Deze worden ingediend door de hogeschool nadat de student en de eventuele opdrachtgever daarvoor toestemming hebben verleend. Zij kan kiezen tussen twee modaliteiten: downloadable voor iedereen (open access) dan wel slechts toegankelijk via de hogeschool. In dat laatste geval kunnen uitsluitend de bibliografische gegevens en de samenvatting via Google worden geraadpleegd. Raymond Snijders (14/5/2012) geeft tips hoe studenten kunnen bewerkstelligen dat hun scriptie in open access gepubliceerd wordt zonder dat de belangen van opdrachtgevers of derden geschaad worden. Dat brengt mij tot de volgende vraag. Kan de hogeschool bij haar publicatiebeslissing op de toestemming van de student en diens opdrachtgever afgaan of moet zij striktere voorzorgsmaatregelen treffen?
Lees verder … (PDF)
Eén reactie op “Scriptiebank”
schreef:
In mijn blogbericht vooronderstelde ik dat de scriptiebegeleider (mede namens het onderwijsinstituut) een automatisch recht van veto heeft bij de publicatiebeslissing. Bij nader inzien is het verstandiger de belangen van de scriptiebegeleider en van het onderwijsinstituut als vijfde beslissingscriterium op te voeren.
Dit brengt me trouwens tot enkele risico’s met betrekking tot het publicatiebeleid. Als men zou besluiten alle scripties in open access te publiceren, kan dat ertoe leiden:
(a) dat de beoordelaars hogere eisen aan de scripties stellen (hogere studielast, meer studievertraging en hoger uitvalrisico voor de student en hogere onderwijslast voor de begeleider);
(b) dat de scriptiebegeleider te zeer als onderzoeks- en rapportagepartner gaat optreden, waardoor het eindproduct niet meer op het conto van de student kan worden geplaatst.
Anderzijds is een voordeel van publicatie van een scriptie in open access, dat plagiaat door latere student-auteurs langs digitale weg gedetecteerd kan worden.