Stakingsrecht voor scholieren

Puber wil gehoord worden, kopt Sandra Kooke in Trouw (28/11/2007). Ze heeft een aantal psychologen geïnterviewd naar aanleiding van de scholierenacties tegen de 1040-urennorm. Ik begrijp niet helemaal waarom Sandra zich op ‘pubers’ concen­treert. Waar het om gaat is dat middelbarescholieren, zowel uit de onderbouw als uit de bovenbouw, serieus genomen willen worden. Zeker als ze gerechtvaardigde grieven over ondoelmatige roosters hebben; van 8.30 tot 17.00 op school, onder­broken door loze tussenuren, en dan ’s avonds het resterende huiswerk. Emeritus-hoogleraar Dolph Kohnstamm zit op dezelfde lijn met zijn aansporing: noem jongeren van 13 tot 18 jaar geen ‘kinderen’ (De Volkskrant 3/12/2007). Speur voor de aardigheid even op Google met de zoekwoorden: 1040 kinderen -mijn. Dan zie je de paternalistische horden voorbijkomen. Lea Dasberg stelde al in 1975 het regiem van ‘Grootbrengen door kleinhouden’ aan de kaak. Kleinhouden betekent dat men jongeren onmondig maakt (gebrek aan autonomie). En dat ontaardt maar al te gauw in kleineren (gebrek aan respect).
Lees verder … (PDF)

Eén reactie op “Stakingsrecht voor scholieren”

  1. In Kennislink.nl (26/11/2008) bericht Kahliya Ronde over een sociologisch onderzoek van de Vrije Universiteit naar de scholierenprotesten, en met name naar het verschil tussen de door het LAKS georganiseerde demonstraties enerzijds en de wilde stakingen/demonstraties anderzijds.