Leo Prick (NRC 25/3/2010) stelt dat de huidige mammoetscholen te weinig weerstand bieden tegen de opdringende straatcultuur. Men geeft teveel toe aan de wens van jongeren zichzelf te mogen zijn en men gedoogt dat de taakgerichte schoolcultuur daardoor ondergraven wordt. De school ontaardt in een hangplek waarin iedereen zich aan z’n verantwoordelijkheid onttrekt. Prick pleit voor kleine, overzichtelijke scholen, elk met een staf die zich inspant om een taakgericht leerklimaat te scheppen, waarin echt geleerd wordt en waarin leerlingen het arbeidsethos en het aanpassingsvermogen verwerven dat ze nodig hebben om in de maatschappij te functioneren. De onderwijsredactie (NRC 24/3/2010) startte naar aanleiding van Pricks opiniebijdrage een lezersdiscussie onder de kop: moet de straatcultuur uit scholen verdreven worden? Ik denk dat hier een valse tegenstelling gecreëerd wordt.
Lees verder … (PDF)
Het was even aan mij voorbij gegaan, maar het thema Hoe de straat de school binnendringt (Ilias El Hadioui) is momenteel een hot topic in onderwijsland, mede gevoed door prijzenswaardige studies zoals Van de straat: de straatcultuur van jongeren ontrafeld (Frank van Strijen) en Hangjongeren (Hans Kaldenbach). De verdienste van Leo Prick is dat hij de relatie tussen school- en straatcultuur toespitst op het behoud van een taakgerichte schoolcultuur. In mijn reactie op zijn opiniebijdrage heb ik de taakgerichte schoolcultuur centraal gesteld: staar je niet blind op de straatcultuur van lower-class en allochtone jongeren, maar bestrijd de factoren die het behoud van een taakgerichte schoolcultuur in de weg staan. Ik vind dat we ons niet moeten laten inkapselen door een maatschappelijk debat waarin alle problemen bij voorbaat aan lower-class en allochtone mensen en hun nakroost worden toegeschreven.
Een samenvatting van mijn blogartikel is geplaatst op het Allochtonenweblog (29/3/2010).