onderwijsethiek.nl

Mogen studenten hun collegedictaat te koop aanbieden of hun dictaat via een com­merciële website aan medestudenten beschikbaar stellen? Het universiteitsbestuur van de KU Leuven gaat daartegen optreden (Het Laatste Nieuws 18/11/2014): studenten mogen dictaten uitwisselen, maar ze mogen er geen geld voor vragen, mede vanwege auteurs­rechtelijke kwesties. Hiermee volgt het bestuur de beleidslijn van de Rechten­faculteit, die al eerder stappen heeft ondernomen tegen commerciële websites (Veto 16/11/2014).
Het Leidse universiteitsblad Mare (3/12/2014, 4/12/2014 p.6) wijdt eveneens een artikel aan de uitwisseling van dictaten en samenvattingen. De geraadpleegde docenten maken zich niet zozeer druk om commerciële en auteursrechtelijke aspecten, maar veeleer om het risico dat ongeautoriseerde producten van bedenkelijke kwaliteit zijn. De docent Intel­lectueel Eigen­domsrecht heeft daaruit de uiterste consequentie getrokken: hij publiceert zelf een standaarddictaat dat studenten tegen een gering bedrag kunnen kopen.
In zijn proefschrift Studierechten in het wetenschappelijk onderwijs (1981 p.139-41) snijdt de onderwijsjurist Job Cohen een ander probleem aan. Hij wijst op het Kenbaarheids­beginsel. Uit hoofde daarvan mogen studenten van hun docent verlangen dat ze precies worden voorgelicht over de omvang en grenzen van de opgedragen tentamenstof. De docent kan niet volstaan met vluchtige mondelinge voorlichting of met de multi-interpretabele aankondiging dat de op hoorcollege behandelde stof tot de tentamenstof behoort. Als hij op colleges tentamenstof aanbiedt die niet door de aangeboden schriftelijke studiematerialen gedekt wordt, dan zou hij zich aan wanprestatie schuldig maken wanneer hij nalaat deze in aanvullende schriftelijke studie­materialen (bv. in de vorm van een standaarddictaat of van digitale sheets) vast te leggen en ter beschikking te stellen. In geval van dergelijke wanprestatie kunnen studenten mijns inziens met enig recht poneren dat ze alle denkbare middelen (waaronder commerciële websites) mogen aanwenden om ongeautoriseerde dictaten op de markt te brengen.
Zie ook: Onderwijsethiek 13/1/2013; Bulletin Medisch Onderwijs 1996, 15(1):36; Vakblog 4/4/2014