Clara Strunck heeft drie jaar Oxbridge achter de rug (Daily Telegraph 28/7/2016): de beste academische ‘Bildung’ die je je maar wensen kunt. Daar kan geen enkel undergraduate honoursprogramma ter wereld aan tippen. In die veilige academische community heeft ze geleerd dat onvoorwaardelijke ijver gecombineerd met strakke planning inderdaad excellente studieresultaten oplevert. Maar na afstuderen merkte ze dat ze niet de survival skills had verworven die nodig zijn om te functioneren in de kille maatschappij.
Geldt dat probleem ook voor de honoursprogramma’s die het Nederlandse hoger onderwijs aanbiedt? Nee, in haar recente boek The Honours Experience laat een landelijke projectgroep vele studenten en oud-studenten aan het woord, maar signalen in die trant ontbreken. Dat komt vermoedelijk doordat de projectgroep relatief veel aandacht besteedt aan honoursprogramma’s die verbonden zijn aan beroepsopleidingen. Getalenteerde studenten krijgen de gelegenheid een verzwaard programma te volgen om zich tot een excellente professional te ontwikkelen. Het probleem van Clara Strunck kan veeleer optreden in de honoursvariant van universitaire bachelorstudies waar men studenten beoogt te vormen door onderdompeling in wetenschappelijk onderzoek en waar ze zich desgewenst ook kunnen kwalificeren voor de vervolgopleiding tot wetenschappelijk onderzoeker.
Lees verder … (PDF)
The honours experience
/
Alle reactiemogelijkheden zijn voor dit bericht momenteel gesloten.