TWEE leraren op EEN kussen

/

Juf Do en meester Di werken op een openbare montessorischool (300 leerlingen en 22 onderwijsgevenden, waarvan 70% parttimers en 90% vrouwen). In 2007-2008 heeft de arbodienst de organisatie doorgelicht. Dat leidde tot een vierjarenplan om de ervaren werkdruk en het ziekteverzuim te reduceren en de onderlinge communicatie en samenwerking, de overleg- en vergadercultuur, de mogelijkheden tot interne mobiliteit en de leiding/ aansturing/ ondersteuning te verbeteren. De school wordt geleid door een managementteam waarin, behalve directeur Jo, de boven- en de onderbouwcoördinator zitting hebben (beiden zijn daartoe voor één ochtend per week vrijgeroosterd).
Vorig jaar heeft het schoolbestuur, dat tien basisscholen bestiert, de regel ingesteld dat iemand kan worden overgeplaatst als hij/zij in een familierelatie tot een ander personeelslid staat. Dat is verstandig integriteitsbeleid. Het is bijvoorbeeld ongewenst dat een leidinggevende een personeelslid beoordeelt met wie hij/zij het echtelijk bed deelt. Even ongewenst als dat een onderwijzer z’n eigen kind in de klas heeft. Daar krijg je gedonder van.
Juf Do is een hooggewaardeerde oudgediende, al dertien jaar op deze school. In 2007/08 was ze plaatsvervangend directeur, leerlingbegeleider en vliegende kiep, maar in 2008/09 stond ze weer als groepsleerkracht voor de klas. Meester Di fun­geer­de in 2007/08 als vaste invalkracht en kwam in 2008/09 als groepsleerkracht in dienst. Di en Do zijn getrouwd of, nou ja, ze wonen in elk geval al vele jaren samen. Bij zijn indiensttreding is aan Di en Do meegedeeld dat één van beiden aan het eind van dit schooljaar vanwege deze familierelatie zou moeten vertrekken. En inderdaad wordt juf Do nu per 1 september overgeplaatst naar een andere school. Hun is een spreekverbod over deze kwestie opgelegd. De ouders zijn zeer verontwaardigd en hebben hun ongenoegen ook naar buiten gebracht in de media: juf Do moet blijven!
Paperopdracht voor pabostudenten: noem drie mogelijke redenen vóór en drie mogelijke argumenten tégen deze overplaatsing. Onderbouw je antwoord met behulp van de volgende bronnen: Montessorry.nl (actie-site ouders); Omroep Brabant (30/6/2009); BON (joao 1/7/2009); Jaarverslag 2008 (p.30-34).

Alle reactiemogelijkheden zijn voor dit bericht momenteel gesloten.

3 reacties op “TWEE leraren op EEN kussen”

  1. Eén van de actievoerende ouders, Rik Oerlemans, bericht mij dat Do en Di al 22 jaar lang een relatie hebben [ze zijn dus beiden van middelbare leeftijd]. De reactie luidt vervolgens:
    ‘De suggestie dat Di bij zijn indiensttreding is verteld dat hij binnen een jaar zou moeten vertrekken, is niet helemaal juist. Uiteraard was hij op de hoogte van de maatregel, maar hetzelfde geldt natuurlijk voor het bestuur. Verder hebben de twee in de school geen hiërarchische relatie; vooralsnog is er dan ook geen sprake van dat de een de ander zou moeten beoordelen.
    Verder zijn de ouders in principe niet boos om de maatregel, maar om de reden waarom hij toegepast wordt. Volgens de tekst van de maatregel kan de directie van de school per geval bepalen of er gegronde redenen zijn om de regel toe te passen. Het feit dat de directeur in al zijn wijsheid heeft besloten dat er wel degelijk gegronde redenen zijn en de manier waarop het echtpaar door hem en het overkoepelende bestuur onder druk zijn gezet, is bij veel ouders in het verkeerde keelgat geschoten.’

  2. Op 14 juli hebben de ouders bericht gekregen dat de overplaatsing een jaar is opgeschort in afwachting van arbitrage door een externe instantie. Dat heeft de oudergeleding van de medezeggenschapsraad met het bestuur afgesproken. De arbitrage gaat niet over de rechtmatigheid van de beleidsregel, maar over de vraag of er voldoende reden is die beleidsregel in dit concrete geval toe te passen.

  3. Dit blogbericht gaat over ‘mated pairs’: de (on)wenselijkheid dat een (kleine) organisatie twee personeelsleden omvat die in een ‘meer dan vriendschappelijke’ relatie tot elkaar staan. In The Chronicle of Higher Education (13/5/2010) wordt een verwant onderwerp aan de orde gesteld: ’the intricacies of spousal hiring’, oftewel het beleid van h.o.-instellingen wanneer een sollicitant aangeeft dat hij/zij wel wil komen, mits zijn/haar partner eveneens een aanstelling krijgt. Een heftige lezersdiscussie volgt, niet alleen over eerlijk aanstellingsbeleid maar ook over eventuele gevolgen op de werkvloer.