onderwijsethiek.nl

Hoe onthoud ik de voor- en achternamen van mijn leerlingen? Dat is de grote uitdaging voor leraren op de middelbare school. Maar wat leerlingen met een buitenlandse naam betreft, is er nog een extra uitdaging: ik moet in mijn hoofd stampen hoe ik hun voor- en achternamen correct uitspreek. Leraar Adam Levine-Peres legt op een YouTube-filmpje uit waarom dat zo belangrijk is (Huffington Post 14/10/2016). Ten eerste ondergraaf je de vertrouwensrelatie als je hun naam verbastert. Ten tweede verzaak je jegens de leerlingen jouw functie als rolmodel als je te beroerd bent om hun namen onder de knie te krijgen: hoe kun je dan van jouw kant van hen eisen dat ze de stof onder de knie krijgen? En ten derde is het gewoon een kwestie van beleefdheid: wie respect verlangt, moet omgekeerd ook de voor- en achternaam respecteren die leerlingen van hun vader en moeder meekregen hebben.
Maar Adam Levine-Peres legt de lat daarmee wel erg hoog. Neem nou het meisje Khadija, genoemd naar de eerste vrouw van de profeet Mohammed. Er is geen uniforme regel voor de uitspraak van die naam: wordt ze thuis Chadiezja genoemd of is het veeleer Kadísja? Vaak is iemand onder méér dan één naam bekend: in Nederland heet ze Corrie, maar in Frankrijk noemen ze haar Corine. Is doorslaggevend hoe ze thuis wordt genoemd of onder welke naam ze op school wenst te worden aangesproken? Mag Khadija er ook voor kiezen haar voornaam tot Kadies te vernederlandsen, of mag het zelfs Caddy wezen?