Een mbo-leerling in Duffel (provincie Antwerpen) misdroeg zich in de klas. Tegen het einde van de les draaide hij meermaals de volumeknop van zijn computer open, ook nadat de leraar hem gecorrigeerd had. De 56-jarige leraar ging kwaad naar het politiebureau en diende een klacht tegen hem in. De politierechter gaf de 19-jarige leerling een boete van 110 euro. Hij achtte dit gedrag intimiderend tegenover de leraar. ‘Eén of tweemaal de muziek opdraaien tot daar, maar je moet grenzen kennen,’ aldus de rechter. Hij heeft zich schuldig gemaakt aan ‘lichte gewelddaden’, zij het ‘zonder geslagen te hebben en zonder het oogmerk te beledigen.’ Tevens moet hij 1 euro schadevergoeding aan de leraar betalen.
De schooldirectie betreurt dat zij niet van het wangedrag is verwittigd en dat zij ‘dit incident zonder fysiek of verbaal geweld’ dientengevolge niet binnen de schoolmuren heeft kunnen afdoen. De vraag blijft: waarom stapte de leraar op eigen houtje naar de autoriteiten? Vindt hij het interne strafbeleid van de directie te coulant? Beschouwt hij het als een persoonlijke afgang als hij voor elk wissewasje de directie moet lastigvallen? Of vindt hij dat diegenen die de uitoefening van zijn Publieke Taak frustreren so-wie-so een justitiële douw verdienen? Desgevraagd meldt hij: ‘Strafwerk, och dat marcheert allemaal niet meer, honderd jaar geleden misschien wel, maar de grenzen liggen vandaag veel verder.’
Bron: De Morgen 7/9/2011, 22/9/2011