onderwijsethiek.nl

Volgens artikel 17 van het Kinderrechtenverdrag zullen de verdragspartners waarborgen dat kinderen toegang hebben tot allerhande informatie en materiaal, in het bijzonder ook gericht op het bevorderen van hun sociale, psychische en morele welzijn en hun lichamelijke en geestelijke gezondheid. Tevens moeten volgens dat verdragsartikel passende richtlijnen totstandkomen om hen te beschermen tegen informatie en materiaal die schadelijk zijn voor hun ontwikkeling en welzijn. Maar wat is schadelijk? Onlangs heeft de Russische Federatie wettelijke bepalingen ingevoerd die hen beogen te beschermen tegen informatie die ontkenning van traditionele gezinswaarden in de hand werkt. Voortaan is het strafbaar minderjarigen bloot te stellen aan propaganda ten gunste van “niet-traditionele relatievormen”. Er mag geen informatie worden verspreid om afwijkende seksuele opvattingen en “misconcepties” over de gelijkwaardigheid van traditionele en niet-traditionele seksuele relaties bij hen te doen postvatten, de aantrekkingskracht van afwijkende seksuele relaties te versterken of hun belangstelling voor dergelijke relaties aan te moedigen.
In de Westerse wereld wordt met afgrijzen op deze ontwikkelingen gereageerd. Maar men vergeet dat recentelijk in West-Europa soortgelijke wetgeving bestaan heeft. Sinds de nadagen van het conservatieve Thatcherbewind gold namelijk voor de Engelse regionale en lokale bestuursorganen dat “[they] shall not intentionally promote homosexuality or publish material with the intention of promoting homosexuality” or “promote the teaching in any maintained school of the acceptability of homosexuality as a pretended family relationship”. Deze regel, van kracht van 1988 tot 2003, heeft tot veel rechtsonzekerheid geleid. En de Engelse regering constateert dat er nog steeds conservatieve schoolbesturen zijn die deze regel tot richtsnoer nemen (Daily Telegraph 19/8/2013).
Het ligt inderdaad niet op de weg van scholen om homoseksueel gedrag te bevorderen of propageren, maar wel dat ze leerlingen voorlichten over seksuele diversiteit en dat ze bijdragen aan de verdraagzaamheid jegens afwijkend seksueel gedrag en aan de sociale acceptatie van homoseksuelen. Hoe ver mogen conservatieve scholen gaan in de morele afwijzing van homoseksueel gedrag en in de discriminatie van homoseksuele leerlingen en leraren?