In 2008 stuurde de gemeente Amsterdam het lespakket Laat Je Niet Gek Maken naar alle Amsterdamse scholen. Het ging over de vrijheid van meningsuiting. Iedereen heeft recht op zijn eigen mening en mag die ook publiekelijk uiten. Je moet je niet gek laten maken door andermans uitlatingen, ook al ben je het volstrekt niet met hem eens. Probeer naar elkaar te luisteren en vermijd onnodige polarisering.
In het Kinderrechtenverdrag (art. 12/13) wordt de vrijheid van meningsuiting uitdrukkelijk onderschreven, maar zij wordt in één adem genoemd met de vrijheid van meningsvorming: minderjarigen moeten in staat worden gesteld een eigen mening te vormen in alle aangelegenheden die hun aangaan. Om daaraan tegemoet te komen, moeten leraren controversiële onderwerpen evenwichtig behandelen. Zij mogen hun gezag niet misbruiken om bepaalde opvattingen te propageren en andere te verketteren. Dat betekent tevens dat de school aan vertegenwoordigers van belangengroepen geen platform mag bieden om onder haar gezag reclame te maken voor hun eigen opvattingen. Bij controversiële onderwerpen moeten alle aspecten evenwichtig behandeld worden, zodat leerlingen een eigen mening kunnen vormen.
Neem nou bijvoorbeeld homoseksualiteit. Volgens OCW (25/11/2011) verdient dat controversiële onderwerp meer aandacht in het schoolcurriculum. Op vele scholen worden lessen verzorgd door COC-voorlichters, maar ze worden geconfronteerd met agressieve reacties van leerlingen (AD 4/2/2012). Waar komt die agressie vandaan? Is het omdat (sommige) leerlingen niet gediend zijn van hun pleidooi voor non-discriminatie en integratie van homoseksuelen in de samenleving? Of is er iets anders aan de hand: hebben ze bezwaar tegen het feit dat de boodschap wordt uitgedragen door vertegenwoordigers van een homoseksuele belangengroep? Met andere woorden: twijfelen ze aan de bedachtzame wijsheid en objectiviteit van de boodschappers? Is door de school voldoende gewaarborgd dat leerlingen in het kader van hun schoolwerk niet gemanipuleerd worden ten koste van hun vrijheid van meningsvorming?
5 reacties op “Vrijheid van meningsvorming”
schreef:
[…] Wes Holleman schrijft op zijn site ‘Onderwijsethiek’ over vrijheid van meningsvorming. Een interessant stukje. Holleman beschrijft hoe jongeren soms agressief reageren op COC-voorlichters (integratie homoseksualiteit) en geeft als mogelijke oorzaak hiervan dat de agressieve jongeren “twijfelen aan de bedachtzame wijsheid en objectiviteit van de boodschappers”. Zou kunnen, Wes. Of ze houden niet van homo’s. […]
schreef:
OCW stuurde 4/8/2012 een nieuwsbericht uit over een tweejarige proef betreffende voorlichting aan scholieren over seksuele diversiteit. De komende twee jaar mogen 140 scholen meedoen met subsidie van het ministerie. Het gaat om voorlichting in de groepen 7/8 (P.O.) en 1/2 (V.O.). Zo kunnen de scholen ervaring opdoen met de voorlichting van diverse aanbieders, zoals COC, Contrario en GGD.
schreef:
[…] geen indoctrinatie of eenzijdige propaganda bedrijven. Zij mogen studenten niet belemmeren in hun vrijheid van meningsvorming. Maar buiten de collegezaal gelden de spelregels van free speech. De onderwijsinstelling geeft […]
schreef:
Sorry, ik heb artikel 12 van het Kinderrechtenverdrag verkeerd gelezen: het gaat niet over de vrijheid van meningsvorming, maar over het recht van kinderen om gehoord te worden ter verdediging van hun belangen. Dat recht komt hun toe, mits ze in staat zijn een eigen mening te vormen. Ik moet dus mijn huiswerk overdoen, want artikel 13 biedt evenmin een voldoende basis voor de stelling dat de vrijheid van meningsvorming een onvervreembaar recht van kinderen is.
schreef:
[…] dit een nieuwe aanleiding om te proberen de vrijheid van meningsvorming goed te omschrijven en mijn eerdere blogbericht onder dezelfde titel te verbeteren. ‘Freedom of opinion’ is de naam van één van de […]