De christelijke Hogeschool Windesheim neemt juridische stappen om een openbare website van het internet te krijgen (AD 26/3/2014). Het gaat om een student Journalistiek die de treiterijen van een van de docenten aan de grote klok hangt. Hij is niet de enige die daar de dupe van is geworden: vooral studenten die spelfouten maken, worden publiekelijk vernederd en aan de schandpaal gezet. Maar de docent schept er ook een sadistisch genoegen in, de namen van zijn studenten te verhaspelen.
De student heeft alles in het werk gesteld om het systematische pestgedrag te doen stoppen, maar bij de Hogeschool kreeg hij geen gehoor. Nu heeft hij een website geopend waarin hij het grensoverschrijdende gedrag van de docent aan de kaak stelt. Op een keurig nette manier overigens, afgezien van die ene dt-fout. In een recente verklaring maakt de Hogeschool bekend dat de boze ‘oud-student’ sinds enige maanden een campusverbod is opgelegd. Ook hebben de studenten van de opleiding een toelichtende brief gekregen van de opleidingsdirecteur.
Vasthoudende, kritische teckels kunnen goede journalisten worden, zelfs als ze spellingsproblemen hebben (HP/DeTijd 28/12/2013).
Inside HigherEd (23/5/2014) bericht over een rechtszaak die een Amerikaanse docente tegen een voormalige masterstudent heeft aangespannen. Hij verwijt haar onprofessioneel gedrag en hij is (mede door haar toedoen?) uit de opleiding verwijderd. Sindsdien voert hij via allerlei media campagne om de wereld van haar gebrek aan professionaliteit kond te doen. Zij klaagt hem aan wegens smaad: het publiceren van beschuldigingen met het doel iemands eer en goed naam aan te tasten zonder dat aannemelijk kan worden gemaakt dat daarmee een publiek belang gediend is. De student van Windesheim heeft zich niet aan smaad schuldig gemaakt: het ziet ernaar uit dat zijn uitlatingen op waarheid berustten (en dus niet lasterlijk waren) en dat met zijn publicatie een publiek belang (namelijk het belang van zittende studenten) gediend was.